322
“IDai mo pagtantanon an sakong pagkamatidson!”’ an sabi asin nagpadagos nin paglakaw. Pinagparahiling sya ni Lucas nin sarong hoyom na pando nin kaongisan.
“!Talagang makoapo ka kan bominatad kan sakong ama!” an sabi na nanggogéop sa hababang tingog; “l!ig- wa ka pa kan iyo mansanang dugé!”
Asin sa pagliwat nin tingog nagsabi pa:
aoe kun magbayad ka nin marhay... magka- tdod!
XLII AN MAGAGOM NA DE ESPADANA
Nakalihis na su pintakasi; natuklasan uli kan mga namamanwaan, siring sa gabés na mga ta6n, na naha- katan su caja, nangagtoklos, ginaranot asin nangagpu- ka na dai nakapagriligaya, binayadan ninda nin mahal su kariribukan asin su mga kakologan nin payo. Alagad dai bale; sa masangleng tadn siring man giraray an gi- gibohon iyo man sa mga masunod na abda (80-a), tara iyo ini an kinaugalean sagkod ngunyan.
Sa harong ni Capitan Tiago naghahadé na gayo an kamondoan: pirinto su gabés na mga bintana, su mga tawo pahanga nang makaribok sa paglakaw asin sa cocina lamang nangangarahas na magtaram sa halang- kaw na tingog. Si Maria Clara, su kabuhayan kan nag- hihigdang may hélang sa higdaan; su saiyang kamug- takan nababasa sa gabés na mga lalaogon, siring sa pagkabasa kan mga kasakitan kan espiritu sa lawog nin sarong tawo.
“Ano sa paghona mo, Isabel: sa cruz nin Tunasan ako malimos okun sa cruz nin Matahong?” an hapot sa ha- babang tingog kan nasasakitan na ama. “An cruz nin Tunasan nagtatalubd, alagad an sa Matahong gina- ganot; arin sa akala mo arin sa duwa an lalong mila- groso?”
Nagisipisip si Tia Isabel, nagtangdé-tang6 asin nag- sabi sa hababang tingog. :
“Magtalubé... magtalub6 orog kadakilang nganga- lasan ki sa pangganoton: kita gabés ginagan-ot alagad dai kita gabés nagtatalubd.”
“Oh6, totoo, Isabel, aldgad maaraman mo na paggan- ot... paggan-oton an kahoy na ginigibong bitis kan
