Page:Halayo kanimo! (microform) (IA aqh7545.0001.001.umich.edu).pdf/47

38
      ¡HALAYO KANIMO!

 Apan... ambut ngano, ngano nga ako nagaagulô,
nga unta wala man nia talikdi; ngano nga ako,
wa man gayud unta niya tamaya, nagbakhô;
ngano nga ako nagdangoyngoy man ug maayo
nga wala man luibi, ug... nagasubo ako... ambut ngano…..

 Ug niana nagpangagi ang mga takna ug mga adlaw
sa akong kinabuhi. Ako pinalangga gihapon,
minahal sa akong hinalaran; siya maglingaw,
kanako sa akong kasub-anan, ug, sa mainiton,
matam-is niyang mga halok, ako iyang hubgon....

 ¡Pagkatam-is!... ¡O... katam-is sa akong mga taknâ!
daw wala nay katapusan kining kinabuhi
gugma, halok ug parayeg sa akong hinigugma,
wala kanako ihangol, wa kanako imakuli,
kay ako, pulong nia, mao da ang bugtong pinili.

 Apan... ambut ngano: ako gihapon magahilak;
ako way kalipay... ¡daw ang usa ka linuiban!
ug ako, adunay matahum man unta nga bulak,
nga niining aku nga kinabuhi makig-uban,
bisan sa langit, bisan ngadto sa kasub-anan...

 —¡Ngano bang kanunay man lamang ikawng gabakho?
(siya nangutana nako, nianang pangutana
nga daw nagatoo nga sia wa na higugmaa nako)
¡unsa bay hinungdan sa imo kanunayng kaluya?
jania ako!... unsa bay imo, halok? ¿parayeg? ¡Dawata!...