Jump to content

Page:Hærramek ja bæsstamek Jesus Kristus ođđa Testament.pdf/419

From Wikisource
This page has been proofread.
13. Kap.
411
daǥok.

22 Ja go son læi valddam su erit, de David son sigjidi gonagassan čuoǯǯaldatti; gæn birra son maida duođašti, ja celki: David, Isai barne mon gavdnim, olmai muo vaibmom mield, gutte buok muo dato dakke læ.

23 Dam siebmanest bajasčuoǯǯaldatti Ibmel loppadusas mield Israeli bæsste, Jesus.

24 Ja auddal go son bođi, de Johannes buok Israel olbmuidi jorggalusa gasta sarnedi.

25 Mutto go Johannes loaftam læi maŧkes, de celki son: gænen gaddebættet di muo? im læk dat; mutto gæč, muo maŋŋel dat boatta, gæn julgi gabmagid im dokkalaš læk nuollat.

26 Di olbmak, veljačak, Abraham soǥa barnek, ja guđek Ibmelest ballabættei din gaskast, digjidi dat audogasvuođa sadne læ vuolgatuvvum.

27 Dastgo Jerusalem olbmuk ja sin oaiva­muǯak, go si dam æi dovddam, duobmededin su, de si maida prophetai sanid devdde, mak juokke sabbat lokkujuvvujek,

28 ja josjoge æi si maggarge hæg aššid su duokken gavdnam, de almaken Pilatusest si rok­kadalle su goddujume,

29 mutto go si buok dakkam legje, mi su harrai čallujuvvum læ, de muora ald si valdde su vuolas, ja havddai su bigje.

30 Mutto Ibmel bajasčuoǯǯaldatti su jabmi dillest,

31 ja gallad beive son sist oidnujuvui, guđek mannam legje suin Galilæast Jerusalami; guđek su doađaštægjek læk olbmuidi.