Инәнән тыуғас, бирмәйем,
Әсәһенә лә, атаһына ла.
Ҡайҙан килгәнен белмәйем,
Шайтан елкәмә атланһа ла.
Кендек инәһе баланы икенсе кешегә биреп ебәрә. Кемгә бирергә алдан һөйләшелгән була. Баланы алған кеше, ата-әсәһе янына килеп өндәшә:
— Алаһыңмы?
— Алам. Бала минеке. Бала һеҙҙеке түгел. Хаҡын килешә алмаған булып, баланы күтәргән кеше, тағы сығып китеп, урап инә.
— Был бала минеке. Исеме... Табып алғайным, һатам. Ул, баланы алып, тағы сығып йөрөп килә.
Баланың ата-әсәһе:
— Кендек хаҡы бер күлдәк, һатылмышына һарыҡ,— ти.
Ике яҡ шулай килешә. Баланы өйгә тәҙрә аша алып инәләр. Баланы әсәһе эргәһенә һалалар. Кендек әбейе теләк теләй: «Оҙон ғүмерле бул, бәхетле бул, тәүфиҡле бул, ата-әсәңә шәфҡәтле бул, уларҙы зарлатма»6. Бала тыуғас теләгән теләктәр Кеше артты донъяла, ризығың менән, төклө аяғың менән. Бә¬ хетле, сәләмәт бул, тәүфиғең, аҡылың үҙеңдә булһын, әсәйеңә яр¬ ҙамсы, атайыҢа иш бул, уҡып ҙур кеше бул; кешеләргә изгелекле, игелекле бул7.
- * * ,
Ырыҫ-бәхетең, төклө аяғың менән,сабыйым, ата-әсәле бул, үҙ бәхетең менән үҫ,- бал-май эсендә йөҙөп йәшә, тырыш бул, сапсан бул, эш тигәндә ал бирмә8.
- * *
Миһырбанлы, аҡыллы, изгелекле бул, әсәйең менән атайыңа терәк бул, ярҙамсыл, игелекле бул9.
- * *
Иҫән-һау йөрө, бәлә-ҡазанан һаҡ бул, .дошмандарға бирешмә, юҡҡа-барға ирешмә, бәхетле бул, эштәреңдә тәхетле бул, яҡшы¬ ға ла — яҡшы, шаҡшыға ла яҡшы бул10.
- * *
Боҫло ашты бора баҫма,юлың булыр асыҡ таҫма, ҡурҡмайын¬ са алға атла, аш менәң атҡанға таш менән атма, яуызлыҡҡа —
