Page:Fluors alpinas.djvu/87

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Elm.

Che quaida saira, d'stailas milliera
Semno il blov, il transparent zindel;
Sublima ura, ura dutscha, chera,
Inua la terra voul favler cul tschel.

O ura cher', inua la mamma muossa
A rinnozaint il dutsch favler divin!
E commovid' as sainta l'orma nossa,
Gugent banduna quaist terrain confin.

O povra glieud in vossa pitschna staunza
La grand' disgrazcha vus nun presentiss;
Vivais containts, ün raz da püra spraunza
A vus prometta bels, serains ils dis!

Ma che scruschir, che vusch vain our d'la terra,
Traversa l'ajer con ün ferm resun?
Che scruoschs terribels faun trembler la terra?
Rovin' il munt! ..... terribla posiziun!

E gio del ot üna lavina crouda
Da spelma, peidras ..... ramadam orrend!
Crider, sbragir anguoschagius ün oda;
O quauntas larmas ..... ura da spavent!