Page:Florian Ceynowa - Rozmowa Polaka z Kaszubą.djvu/19

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

— 13 —

ca Żedowsko, a won beł jich noweższim szkolnim.

P. Moj kochani, pamjętam, żeś tak bardzo zachwalił stołeczne mjasto Kaszub; powjedz mji, zkąd ma swe sławne jimję?

K. Ho, moj Panje, wó timbe trzeba wjele gadac, ale jo to krotko pówjem. Kjej Pjoter łowjeł rebe na mórze, tej przeszedł Kristus e rzek do njeho: Pjotrze puc za mną, e to do trzeceho raze pówtorzeł; a stąd to mjasto dostało mjono Puck, chtereho przed tim njimjało. A pó njechterim czase, jak ju beło znacznim mjastę, beła w njim akciza czele czło, prze chterim sedzeł Matteusz, ewanjelista, człowjek dosc pjismjenni, co jeho sobje Kristus za wucznja przebreł, jak mame w naszim storim wópisanju. A że to czło czele col sę głownje prze brąmje ku pełnjowi wódbjerało, dosta stąd jedna wjes bleze leząco, mjono Celbowo.

P. Prawda, że sławne są Kaszubi, kjedi apostołów widałi.

K. O jo, Panje, njetelko wse e mjasta, ale nawet pustkówjo nom njejedneho apóstoła wedałe. Mój Panje, czase dobre wódmjenjają sę często w złe; a jednak e be-