nagpadagos kan saiyang lakaw dara su saiyang maleta.
lyo ito an San Diego, su saiyang banwaan, saen dai sya nin minsan sarong kadudugo ...
An iyoiyong harong na sa paghona nya magayagaya iyo su ki Capitan Basilio. Mga siwo asin mga guna nagsisiriripsirip nin awit nin kagadanan na sinasabayan nin mga pagokpok na malalagong asin suronod na mga nagtotoktok nin carne sa sarong toktokan, asin kan sinirisiri nin mantika na nagkakalakaga sa sarong sarten. May salosalo sa harong asin minaabot sagkod sa lansangan an baga banaag nin angkas na hamog kan alosoos na manag-om, alisngaw nin mga gisado asin mga dulce.
Sa entresuelo, nakita ni Basilio si Sinang, hababang marhay siring kan pagkahiling saiya kan samong mga parabasa minsan lalong mataba asin matorotalimon pang gayo magpoon kan sya kasalon. Asin sa dakula nyang pagtaka nakita nya sa pondo, nakikipagtabilan ki Capitan Basilio, sa cura asin sa alferez kan Guardia Civil, bakong iba kundi su joyero na si Simoun sa giraray nagagamit su saiyang bughaw na salming-sa-mata asin su saiyang panindogan na dai nin kapurisawan.
“Sabot na, Ginoong Simoun,” an sabi ni Capitan Basilio; “maduman kami sa Tiani sa paghiling kan saimong mga alahas.”
“Ako man kuta maduman,” an sabi kan alferez, “ta nagkakaipo ako nin kaerel sa taknaan (101), alagad kadakol kong pinangangataman ... Kun mamuya si Capitan Basilio na sya nang bahala ...”
Nangako si Capitan Basilio na sya nang bahala sa makuring kamuyahan asin huli ta muya nyang makamtan an mabansay na boot kan militar tanganing dai sya pagsasaringgawan sa mga orang (102) kan saiyang mga manggagamlang, habong akoon su kuwarta napigpaparapipirit kan alferez na kooton sa saiyang bolsa.
“!Sakuyang Pamasko!”
“!Dai ko itinotogot, Capitan, dai ko itinotogot!”
“Marhay, marhay! Maghusay na sana kita ngapit!” an sabi ni Capitan Basilio kaiba an tihantik (103) na panindogan.
Muya man su cura nin sarong padis na hikaw asin tinogon su Capitan na ibakal sya.
