— Ay, oo tuod!— miingon si donya Victorina — diin man diay kadto dapit, Kapitan? Nagabilin tingali siya ug mga tunob ibabaw sa tubig?
Ang maayong Kapitan mikidhat ug makadaghan, timaan nga wala makauyon niadtong mga pangutanaha; apan, sa pagtan-aw, niya nga ang hangyo nga gibungat ni donya Victorina nahipatik man sa mga mata sa tanan, milakaw siya ug pipila ka lakang ngadto sa dulong sa sakayan ug minanaw sa tampi.
— Tan-aw kamo ngadto sa unahan — miingon siya sa tingog nga lugos lamang mabati human niya masusi nga walay laing tawo nga namati; — sumala sa gisugilon sa kabo nga nangulo pagdakop, si Ibarra, sa pagtan-aw nga gilikosan na siya, milayat sa bangka ug miambak diha duol sa Kinabutasan ug, human molangoy sa taliwala nianang duroha ka suba, gilatas niya kanang gilay-ona nga mokapin sa duroha ka “milla,” hinadyongan sa mga bala inig-tunga niya aron pagginhawa. Didto sa unahan diin siya mawala, ug sa unahan pa gayud niana, duol na sa daplin, hingsusihan nila nga ang tubig daw natina sa dugo . . . Ug karong adlawa gayud maoy pagka-tangkod nga napulog-tolo katuig sukad sa paghitabo niini!
— Sa ingon diay niana, ang iyang lawas nga patay? .... — nangutana si Ben Zayb.
— Mitipon sa lawas nga patay sa iyang amahan — mitubag si P. Sibyla — dili ba usab kadto siya manggugubut, P. Salvi?
— Kana hinoon maoy mga lubong nga baratohon kaayo, unsa no, P. Camorra? — matud ni Ben Zayb.
— Nagaingon ako kanunay nga mga manggugubut gayud kadtong mga tawo nga dili mobayad ug mga lubong nga mahal — mitubag ang gipaambiran ug sulti ni Ben Zayb, nahikatawa nga malipayon uyamut.
— Apan naunsa man ikaw, ginoo Simoun? — nangutana si Ben Zayb sa pagtan-aw niya nga ang magbabaligyag mga pahiyas nagatungok ug wala magalihok. Gidagat ka na hinoon dinhi niining usa ka tulo nga tubig, ikaw nga nakapanaw na ug mga lawod nga halapad uyamut?
— Ingnon ko ikaw — mitubag ang Kapitan nga gitugkan nag gugma niadtong mga dapit nga kanunay niyang agi-agian;
