Sa mga batan-on nga didto, dihay mga maayog gipaabut, sama kang Isagani ug Sandobal, nga nagtoo nga gihatag ang pananghid ug naghisgut na sa pagpasalamat ug pagdalayeg sa Kagamhanan. mga paglaum kini nga makapikit kang Juanito Pelaez sa pagreklamo nga siya gayud ang may dakung pahat nga nahimo aron ang ilang hunahuna mosangput. Niining tanan, molingolingo si Pekson — usa ka batan-ong tambok nga lanog kaayog kinataw-anan — nga maghisgut sa mga panlimbasug sa ilang mga kaaway, nga si obispo A., si Pari N., ang Probinsiyal nga si C. gipangayoan bag tambag kun wala, ug nga mitambag ba sila kun wala nga ipanulod sa bilanggoan ang tanang sakop sa koponongan, balita kini nga nakahadlok kang Juanito Pelaez, nga nagkayongit:
— Yari, ay aw ako ninyo iapil . . .
Si Sandobal, tungod sa iyang pagka katsila ug pagka dili burong, nangisog:
— Apan, P . . . kana maoy pag-ila sa kadautan sa Heneral. Nahibalo na ako nga siya makiprayle, apan sa mga butang nga sama niini dili siya paluba sa mga prayle. Mahimo na ako nimong sultihan, Pekson, nganong mitoo ikaw nga ang Heneral walay hunahunang kaugalingon? — Wala ako moingon niana, Sandobal, mitubag si Pekson nga sa iyang pagpahiyum nagpakita sa iyang bag-ang: alang kanako ang Heneral dunay iyang kaugalingong kabobot-on sa ato pa, ang kabobot-on sa tanan nga maabut sa iyang kamut. Kana, tin-aw kaayo!
— Ha-la, tagaig tugot. . . Apan suginli ako sa usa ka buhat, usa ka buhat, misinggit si Sandobal; dili kita maglalis sa mga butang nga walay hinungdan, ug tan-awon ta ang mga buhat, mipadayon siya nga nangompas; Mga buhat, mga ginoo, mga buhat, kay ang uban mao lamay mga katahap nga dili ko nganlang Filibustero.
Si Pekson mikatawa sama sa usa ka bata ug mosanta:
— Anaa na, milugwa na ang Filibusterismo. Apan dili ba kita makalantugi nga dili modangop sa mga pasangil?
Si Sandobal mitutol, ug nangayog mga buhat dungan ang paghimog usa ka hamubong pakigpulong.
— Dili pa karon dugay may buroka dinhi ang pila ka mga lungsuranon batok sa pila ka prayle, ug ang Heneral nga ha-
