Page:E' Schrek ob de' Lezeburger Parnassus.djvu/34

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
(34)



»Mer seht, dat am Brodé’ren,
»Och keen dech mé kent léh’ren;
»Wie’ welt ee’ meeschterlecher fannen
»Als dech, am Strecken an am Spannen,
»Kuurz, kent ech rïede’ gleich de Praesidenten,
» Wé welt ech loieven all deng grs Talenten!»
Bei sech seht drob daat anert Déer,
Ewell et wor net sonner Eher,
Dee’ Spott deen-s-du gedriven,
Get schonn der a’geriven;
Rifft: ’t get Noiecht - jeeh hop!
Do oieven op der Kop,
Kuck, w dé Laempche’ liicht,
Do woient meng Mim gediicht:
T’ as kaal, mir bleiwen do logé’ren,
Dat hent mer net erfré’ren.
Drob hiilt sech d’Flo a’ geeht,
A’ get bei d’Mim geleet.
Eng Diirche’ spiert hirt Haus,
Dé hleven s’aus dem Angel aus:
»Wïen do!» - rifft gleich eng Stemm,
«De Newe as heremm;
»’T as kaal, mir bleiven hei logé’ren,
»Dat hent mer net erfré’ren;
»Muss moier nach vir dem Daag,
»Erschengen ob der Nonne’baach,