Page:E' Schrek ob de' Lezeburger Parnassus.djvu/30

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
(30)


Deiwel dach all Hellekraaft,
Ohne Rascht daat Deng verschaaft,
Waat, ohne Roh, meng Rieder ze versté’ren,
Gént mech sech wiert, den Ennergank ze ké’ren
Am eid’le’ Neischt fir Zeit gebruckt,
D’Ee vum lvel auszebréen,
Keen Hauch haett du sech frech gemuckt
D’Raad vu’ mengem Gleck zu dréen!
Waat sen ech - -
Gleich a’ mech
Selver wellt ech mech verdilgen,
Fé, der Nod mat Schaan ze bilgen,
Gév mer d’Quaal,
Spét nach baal,
De séch’re’ Streck net schenken,
A’ Brand a’ Raach,
Den Daag
Z’m Ennergank ze lenken.
Gesoht. De Merges-Stïer trompett
Henkel, Full, a’ Mensch vu’m Bett.
All sangt a’ bïedt,
Um Land a’ Stied,
Ze maan dem Daag eert Kompliment.
He’ noht der Poiert vu’m Firmament.
D’Fulle’ gipsen,
D’Henkle’ schnipsen,