Page:E' Schrek ob de' Lezeburger Parnassus.djvu/28

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
(28)


Dödeg Leid;
E’ P’ierd reidt,
Ruck , héch ob,
Am Galop;
-D’Rométe’ gin,
D’Zeite’ stin,
D’Sonn faellt em
Ob meng Stemm.
Stel, giet oiecht,
Wenkt hen d’Noiecht,
De’ Freede saat,
Dé se haat.
D’Dödeloiede’ kraachen,
D’Griever oh sech maachen,
D’Rnochen laafen oieneneen,
Gi’ Raep, Leiver, Haenn a’ Been;
Eng Stemm laeft hoiel dohi’er:
Waat as dan dei’ Begier,
Woiefir meng RÖh ze sté’ren,
Meng Glider obzeré’ren,
Woiefir aus hirem Dödenhaus,
Riffs de d’röheg Geeschter aus.
Si laafen hin an hier,
Ze Föss, och am Gefier,
Dausend Stonn dé eng,
Déanerkeng,