Page:Alasdair Mac Colla - Laoide.djvu/47

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

21

nár ṁó clú ċruadála ar ṫreaḃaiḃ oile ná orṫa. Ar an aḋḃar sin, d’aṫnuaḋaḋ an ċoiṁċeangail baḋ ṁian liom a ċongnaḋ d’ḟaġḃáil uaiḃ-se agus is í sin malairt ċoisiḋeaḋ an ċéad lá dom ṡeirḃís dom ríġ ṡaoġalta — is é sin, mo ṡluaġ coise féin do ġaḃáil ċugad agus do ċoisiḋṫe-se do ċur ċugam.”

Do rinneaḋ go haṫlaṁ le hAlasdair mac Colla an ní sin: Do ċuir deiċneaḃar agus ceiṫre fiċid d’ionnsaiġe Mórṁaoir Górdón do na sean-saiġdiúiríḃ ar n-a ndearḃaḋ go minic i mór-ḋoċraiḃ i n-iomad d’áitiḃ; agus táinic ċuige ’na n-áit sin trí ċéad coisiḋe do ṁuinntir Ḃogaiġ na Gaoiṫe agus Sraṫa Ḃalgaiġ agus Ḃráiġe an Ṁaċaire nár ċleaċt cumaisg na cruaiḋe coṁlann ná torann treaṫan-ġarḃ troda. Aċt gér ḃ’olc d’Alasdair an ṁalairt sin, fá maiṫ dá ṁuinntir í, óir ní raḃadar i mblár ná i sgeirmis riaṁ fá saoire ḋóiḃ ná é; dar leó naċ raiḃ do ċúram ar ṁarcṡluaġ na nGórdónaċ aċt a ḃeiṫ ag teasargain na gcoisiḋeaḋ ón uile ċontaḃairt.

Iomṫúsa Alasdar, tairngeas a ṁuinntir amaċ a garrḋa i n-a dtarladar agus níor ċongaiḃ aige dá gnáṫ-ṁuinntir féin aċt deiċneaḃar agus dá ḟiċid dá ḋaoiniḃ uaisle; agus cuiris cúigear ar ḟiċid díoḃ sin san ċéad ranga agus cúigear ar ḟiċid san ranga ḋéiḋeanaċ ḋíoḃ, agus do ṫarraing a ṫrí céad coisiḋe Górdónaċ ’na meaḋón, agus do ġluais féin rómpa. Agus is iad daoine tárla ar a gcoṁair réisimeint ṫiġearna Laḃair, daoine tréanailte déanta agus daoine uaisle Leoḋúis i gcuideaċt a ċéile.

Do ṫionnsgain torann na troda, aṁail is gnáṫ san uile ṁaċaire, agus níor ṁaiṫ a fulang sin ag na coisiḋṫiḃ do ḃí i ndiaiḋ Alasdar ṁic Colla, óir ní ċluinfeaḋ cuid díoḃ sionnsa saiġde nó fead peiléir naċ déanaḋ cromaḋ cinn nó iomrall aisdir. Is é fá cosnaṁ d’Alasdair an uair sin, ag imṫeaċt i ndiaiḋ a ċúil, ag