14
16.—AN MAĊTÍRE AGUS AN T-UAN AGUS AN GAḂAR.
Ṫáinig maċtíre lá ar gaḃar, agus uan ’ġá deól. “Tá dearṁad ort, a uainín,” arsan maċtíre. “Ní h-é an gaḃar san do ṁáṫair. Siní ṫall í, feuċ, ameasg na gcaoraċ.”
“Ní ḟeadar, i ndoṁnaċ!” arsan t-uan. “B’ ḟéidir gur ḃ‘ iúd í ṫall mo ṁáṫair, aċt ní h-í ṫóg mé. Ní h-í ċoṫuig mé. Sidí anso an ṁáṫair do ċoimeád am ḃeaṫaiḋ mé agus is dí a leanfad anois.”
An Múineaḋ.
Má ḟágan tú do leanḃ le h-oileaṁaint ag duine iasaċta ní ḃeiḋ agat ar ball aċt leanḃ iasaċta.
17.—AN LUĊ TUAṪA AGUS LUĊ AN ḂAILE ṀÓIR.
Ṫug luċ na tuaṫa cuireaḋ ċum féasta do luċ an ḃaile ṁóir oíḋċe. Ḃí sean aiṫne acu ar a ċéile. Ċuir luċ na tuaṫa os cóṁair a ċaraid sóḋluistí móra, dar leis. Ḃí blúire de ḃrioscóid aige a déineaḋ de’n ṗlúr ba ṁíne agus ba ġile; blúire de ṡean ḃagún; gráinne mine coirce a ḃí go cúṁrṫa agus go deiġḃlasta; blúire nua-ċáise; agus smut d’aḃal ḋeas, aibig, ṁilis. Níor iṫ sé féin aon ṗioc de’n ḃia le h-eagla ná béaḋ a ndóiṫin araon ann. Aċt ċum a leigint air go raiḃ sé ag iṫe d’aimsiġ sé dias cruiṫneaċtan agus ḃí sé ’ġá piocaḋ.
Ní raiḃ i luċ na tuaṫa aċt cábóigín. Duine uasal dob eaḋ luċ na caṫraċ. Agus do laḃair sé. “Feuċ!” ar seisean, “a ḋuine ṁuíntearṫa, ná tóg orm é má ḋéinim dánaíḋeaċt ort. Measaim gur mór go léir an díṫ céille ḋuit ḃeiṫ ag caiṫeaṁ do ṡaoġail sa n-áit seo, gan d’ inead cóṁnuiġṫe agat aċt poillín cúṁang uaigneaċ, gan ad ṫímpal aċt móinteáin agus cnuic agus sruṫáin, gan de ċóṁluadar agat aċt ḃeiṫ ag éisteaċt le guṫ na n-eun. Ba ḋóiċ liom gur ḃ’ḟearr tig breáġ mór sa ċaṫair mar a mbeiḋfá ag éisteaċt le cóṁráḋ uasal, agus mar a ḃfeicfá uaisleaċt agus órnáid agus breáġṫaċt an tsaoġail. Téanam ort, a ḋuine, láiṫreaċ bonn! M’ ḟocal duit ná beiḋ caṫúġaḋ ’na ṫaoḃ ort. Cad é an tairḃe do ḋuine a ṡaoġal muna mbeiḋ sult nó sásaṁ nó aoíḃneas éigin aige as! Ní foláir do ḃeirt againn a adṁáil go ḃfuil stráice maiṫ d’ár saoġal caiṫte againn. Táimíd anso indiu. Ní fios cá mbeiḋmíd amáraċ. Bíoḋ pléisiúr an tsaoġail againn an ḟaid atá an ċaoi againn air. Téanam ort!”
D’ imṫiġdar. D’ éaluíġdar isteaċ sa ċaṫair le doirċeaċt na h-oiḋċe. Ḃí eólus na slíġe go maiṫ ag luċ na caṫraċ. Ċuadar isteaċ i dtig ṁór ḃreáġ ċumasaċ. Ṫárla go raiḃ
