Page:Aesop a tháinig go h-Éirinn, Cnuasach a II.djvu/68

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

64

An Múineaḋ.

Níor ḋein Aesop aċ an scéal beag so do ċeapaḋ mar ṁíniuġaḋ, dar leis, ar rud nár ṫuig sé. I dtaoḃ an ḃáis a ḃeiṫ ag teaċt ar ḋaoiniḃ óga 25 ní’l againn le ráḋ aċ mar adúḃairt ár ḃfile féin:—

“Claḋaire is eaḋ an bás a ḃíonn ag gaḃáil ins
gaċ aon ḃall,
A’s ní fearr leis duine aosta ’ná leanḃ beag
30óġ.”

Agus i dtaoḃ na sean-daoine a ḃíonn ag tuitim i ngráḋ nuair ba ċirte ḋóiḃ ḃeiṫ ag cuiṁneaṁ ar an mbás, ní dóiċ liom féin go ḃfuil le ráḋ leó aċ an sean-ḟocal úd:—

35 “Bíonn duine ’n-a leanḃ ḋá uair.”

CRÍOĊ CNUASAIĠ A DÓ.