Page:Aesop a tháinig go h-Éirinn, Cnuasach a II.djvu/35

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

31

é. Cáim féin, nó aoinne agaiḃ-ḟe, ċóṁ láidir le deiċneaḃar d’á ḟagas- Cugaimís aġaiḋ aif ! ’’

Ní ṫiocfaḋ aoinne acu leis. Ḃ’ éigean dó teaċt i n-a aonar. Ní faiḃ sé aċ tagaiṫe i faḋarc an ḟtaḋaiḋe nuaif a ġluais ḟaiġead ċuige. Ċuaiḋ io an faiġead isteaċ ’n-a ċliaṫán idif *óá asna agus ṫuit sé. Ḃí an mada-ruaḋ ag feuċaint aif ag cuitim.

“ ó ! a r’S,” arfa’n mada-ruaḋ, “ cad a leag ṫú ? Níor ṁeapas go ṁuḃ neart ar biṫ a ḋ'ḟéadfaḋ 15 an leagaḋ san do ḃaint asat ! ”

“ Nior ṁeasaf féin é aċ ċóṁ beag,” arsa’n leóṁan. “ An fear fan ṫall a ḋein é. Aċ ní le neart a ċuirp a ḋem fé é. Le n-a ġliocaf if eaḋ ḋein fé é. Dá ḃfaiġinn-fe greim air ba 20 ġearr an ṁoill orṁ an t-anam a ḃaint aḟ. Aċ cad é an ṁaiṫ fan ? Mura ḃfuil neart cuifp aige tá neart mtleaċta aige. D'ḟág pan mife tréiṫ.” Aguf d’imṫiġ an t-anam af.

An Múineaḋ. 25

1f neaṁníḋ neart cuirp feaċaf neart aigne.

Méaduiġṫear neart na h-aigne le foġluim. Heart do’n aigne if eaḋ eólup, fé mar if neaft ḋo’n ċolatnn biaḋ.