16
an ġaḋair úd an ḃluic orṫa, go cfuinn díreaċ. 35 An rud is náire ḋóiḃ, is dóiċ leó gur onóir dóiḃ é; agus an rud do b’ onóir dóiḃ, if dóiċ leó gur náire ġeóḃaidís d’á ḃárr* Agus, donas an sgéil ar fad, ní h-aon ṁaiṫ cóṁairle a leasa ṫaḃairt dóiḃ!
40 Is truaġ ná feuċaimíd orainn féin amaċ a’ súil dume eile!
“An t-é ná múineann Dia ní ṁúinid daoine é.”
10.—MERCURÍ AGUS AN SIÚINÉ1R.
Ḃí siúinéir ag teaċt ṫar an aḃainn i mbád. Do ṫuit a ṫuaġ isteaċ fa n-aḃainn uaiḋ. Ḃí fé cṁeaċta mura ḃféadfaḋ sé an tuaġ ḋ'ḟáġail ṫar n-ais as an aḃainn. Do liúiġ sé ar lílercurí 5 an tuaġ ṫaḃairt ċuige aníos as an aḃamn Ḃáinig truaġ ag Mercurí ḋó. Úáinig sé ċuige fa ḃád.
“Cár ṫuit an tuaġ uait, a ḟir ḃoiċt?” ar seisean.
Taisḃeáin sé an áit dó. Ċuaiḋ Mercurí síos 10 sa n-uisge ar ṁullaċ a ċinn agus ṫug sé leis aníos tuaġ. Tuaġ óir ab eaḋ í.
“An í sin do ṫuaġ?” ar seisean.
“Ó, ní h-í,” arsa ’n fear boċt. “Tuaġ óir is eaḋ í sin.”
15 Ċuaiḋ Mercurí síos arís agus ṫug sé leis aníos tuaġ eile, tuaġ airgiḋ.
