Page:Adam Bełcikowski - Pies i jego obyczaje.djvu/38

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

Noc spędził u znajomego naczelnika i następnie rannym pociągiem wrócił do domu. Po tym wypadku conajmniej przez rok nie chciał wsiadać do pociągów.
 W południowo-zachodniej Europie znajdują się góry Alpy, wyróżniające się wśród gór europejskich groźną pięknością i niedostępnością. Alpy składają się dużej ilości łańcuchów gór, rozdzielonych dolinami i wąwozami, które stanowią naturalną komunikację. W zeszłym stuleciu droga przez te góry była nadzwyczaj trudna do przebycia i niebezpieczna. Obecnie zbudowano tam tunele, drogi żelazne, mosty i szosy.
 Od jednej z gór alpejskich, a mianowicie Św. Bernarda, otrzymała nazwę rasa psów, odznaczających się nadzwyczajną inteligiencją. Są to psy duże, bardzo silne, o krótkiej szerokiej mordzie, z długiemi uszami. W przełęczy tej, położonej 7800 stóp nad powierzchnią morza, panuje wieczna zima z mrozami dochodzącemi do 30°. Podczas lata bywa tu zaledwie czasem dziesięć dni słonecznych, wolnych od zadymki, śnieżycy i mgły. Śnieg pada wielkiemi płatami jedynie w lecie; podczas zimy padają suche, maleńkie, cienkie kryształki śnieżne, które dostają się do mieszkań przez szpary w drzwiach i ramach okiennych. Wiatr formuje ze śniegu całe góry, które w sąsiedztwie znajdującego się tam klasztoru, dochodzą nieraz do 30 i 40 stóp Śniegi zasypują wszystkie ścieżki i urwiska, a przy najlżejszym pchnięciu spadają w przepaście. Skut-