អាយុ ១៨ឆ្នាំ ឡើងទៅ ឬការស្នើសុំដោយទទូចពីឪពុកម្ដាយឬអាណាព្យាបាលនិងសាមីខ្លួន បើស្ត្រីដែលមានគភ៌មានអាយុតិចជាង ១៨ឆ្នាំ។ ការសំរេចនៃបញ្ហានេះ ត្រូវមានការឯកភាពពីក្រុមគ្រូពេទ្យ ២ ឬ ៣រូប រួមទាំងសាមីខ្លួនផង។ ល័ក្ខខ័ណ្ឌបច្ចេកទេសសម្រាប់ការអនុវត្តនៃមាត្រានេះ ត្រូវកំណត់ដោយប្រកាសរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល។
មាត្រា ៩.- រាល់ឯកសារដែលទាក់ទងទៅនឹងការរំលូតកូន ត្រូវរក្សាទុកជាការសម្ងាត់ ហើយអាចផ្ដល់ទៅសាមីខ្លួន ឬតុលាការប្រសិនបើមានការស្នើសុំជាលាយល័ក្ខអក្សរ។
មាត្រា ១០.- សេវាដែលក្រសួងសុខាភិបាលបានអនុញ្ញាតឱ្យ ជាកន្លែងធ្វើការរំលូតកូនដូចមានចែងនៅក្នុងមាត្រ ៦ នៃច្បាប់នេះ ត្រូវរៀបចំឯកសារច្បាស់លាស់ស្ដីពីករណីរំលូតកូននីមួយៗហើយត្រូវ ធ្វើរបាយការណ៍ប្រចាំខែមកក្រសួងសុខាភិបាលដោយទៀងទាត់នូវចំនួន រំលូតកូននិងមធ្យោបាយរំលូត។
ជំពូកទី ៣៖ សមត្ថកិច្ចត្រួតពិនិត្យ
មាត្រា ១១.- ការត្រួតពិនិត្យការរំលូតកូនតាមការកំណត់នៃច្បាប់នេះ ជាសមត្ថកិច្ចរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល។
1670
