Page:Ün viedi ill'oter muond.djvu/8

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Saja que l'effet da nossa conversaziun animeda u saja que d'avair tucho darcho quist chapitel da spierts e da spiritissem, ma fantaschia eira sdasdeda ed eau avet bain lönch da m'indurmanzer. Eau nu sè neir quaunta pezza ch'eau d'he durmieu. Eau m'algord be ch'eau am sdaisd in udind a clamer mieu nom. Eau evr ils ögls e vez davaunt me las conturas dad Andreia, circundedas d'üna clarited, chi cuntrasta fermamaing cun la s-chürdüm dal rest da la staunza. Eau il vez auncha a slader our sia bratscha, dschand: Vè ... vè! Instinctivamaing al stend incunter mieus mauns. Eau saint, cha mieus sens s'ins-chüreschan darcho e mieu ultim impissamaint ais auncha: Uschè vain la mort!

Zieva ün nouv interval sainza cugniziun da temp e da lö, plaun, plaun am pera da vair a passer ün retrat zieva l'oter davaunt mieus ögls. Chosas intschertas, fuormas na distintas, fantoms, sumbrivas — adüna nouvs queders chi's müdan giò cun üna sveltezza indescrivibla. E pür am pera cha mieus sens as sdaisdan vi e pü, ed eau cumainz am render quint da que ch'eau vez ... cuntredgias d'üna bellezza e richezza mê visa, palazzis e doms immens müdan gio cun zardins e parcs pompus chi as sperdan in granda lontananza.

Uossa essans arrivos in üna contredgia da muntagnas inua gods e vadrets risplendan aint ils spievels da lejs d'ün azzur incumparabel. Nus entrains in ün bel chastè, traversains ün grand aster cuvert dad archs e gaiarias, chi nu piglian fin, e tuot in üna vouta ans rechattains in üna granda sela, tavlageda in dschember e cun ün palintschieu cun intagls magnifics. Ed in aquella am pera dad udir la vusch da mieu cumpagn, ma be scu ün schuschuröz, chi am disch: Cò füssans. Quists duos pleds sun avuonda per svaglier doblamaing ma vzüda e mia udida. A pêr ed a pass cha sia vusch dvainta pü clera, od eau tuns e suns chi am faun batter pü svelt e pü ferm il cour — suns da nossa prüveda lingua ladina. Ed eau vez intuorn üna maisa, tschantos in rudè üna vainchina d'homens puzos, süls quêls eir Andreia muossa cun sieu daint e'm disch, am scuttand aint per l'uraglia: «Noss poets!»

Schi, baincumel, lo ais Maschel Zaccaria, chi pera da presidier, ed a dretta a sneistra barba Gioannas da Crasta, Sar Gian Fadri, Giunker Conradin, Sar Simeon ed il vegl ravarenda