Ora Puntives
Ora Puntives.
Ora Puntives, japé dla gran smuëia dl crëp de Resciesa pramez al bosch ie mo ncueicundì la cësa dl paur da Puntives; zacan i dijovun a chësta cësa “Persenon”.
Te chësta pitla cësa fova cherdà n iede n puere vedl stancià ju y ndeblì dala gran fam ch’ l ova messù tenì ora sul viac. Ora San Piere ovel bel petlà cësa per cësa da cëina y da d’albierch zënza giaté velch.
Nsci ruva chësc puere vedl tlo te chësta pitla cësa stancià ju y smagrà ju tert a mesa nuet. Ël tumbla te porta; tosc ti gëuren la porta y l lascia ite. Chësc puere vedl dij: “Prëibel lascëme almancul sté chësta nuet tlo a d’albierch, acioche posse me paussé ora n pueʼ la giames.” “A sci sci”, dij iló, “unide mé ite; tan de lerch ons'a bën mo da ve lascé d’albierch.” Chësc vedl va ite dut cuntënt te chësta pitla cësa. N l mëina te stua y l fej senté ju pra mëisa y ti porta dantaldut velch da maië. Chësc vedl dij po' a chëi de cësa: “Cora uniral ju na gran roa che desdruj ju duta la campanies, truep ani ne chersceral plu nia dai gran sasc che ie unii ju, mé vosta pitla cësa tlo sarà segura, ala vosta ne suzedel nia, percie ie é damandà d’albierch a unì da San Piere ite y inió ne m’ ai albergià.”
L di do se n va chësc vedl rengrazian; puech tëmp do vën bel mpont ju la smueia zënza i fé velch de dann a chësta cësa.