Oh bona vergina, regina imacolada
- Oh bona vergina, regina imacolada
Oh bona vergina, regina imacolada,
Bel urt d'amur che florësc cun l'umilianza,
D'olache na sort de spëisa é stada fata
Da sostigní la jënt, che á n pü' de cherianza;
Fontana de döt nosc bëgn y rü d'amur,
Pieté cun me ch'i sun curí de pantan,
Mo cherié al'imagina de to bun fi - ci onur! -,
Cun düc che dij to sant inom pitan!
Oh vergina, regina, insciöche rosada toma
Söl'erba vërda, avisa insciö, por dí chël
Ch'é vëi, vé gnü sorëdl en te sciöche uma,
Tla eternité bëgn su, mo terzo impó él ël;
Por amizizia nosta su l'ál fat,
Arpé mia mai ne n'esson nia podü,
No, vergina plëna dl bëgn, sce d'osc fi le bel at,
Cëi sann por chi ch'á fan, ne foss sté odü.
Fontana, olache se lava y bel se nëta
Chisc tëmps ch'é plëgns de vanité döt paza,
Che te scialdes tl frëit y sfrëides tl cialt, t'án crëta,
Armé dla dignité y sostëgn de sta raza:
Lové nes as' le tribut dla mort che degun
Podess zënza te schivé; bel nët
As' fat cun le fi tla ciasa, olache vignun
Denant messâ gní frat dessot so tët.
Oh bel y su confort de nosta roina,
Ciastel forní de blota y gran noblëza,
Tlisöra, che t'as albü nü mëisc divina
Porsona en te por bate la ria diaolëza:
Salvá por te, regina de belëza, suns'
Da burta y ria porjun, olach'é trac
Chi servi al viz y düc i gran mangiuns,
Ch'impede fá le bëgn por le mal é tres döt mac.
Oh mil, implida y fata de roba ducia
Da cater erbes plü co vign'atra sanes,
Dal spirit sant, dal fi che dal cil s'un mücia,
Da te, dal pere - scritöra, le crëie comanes'-
Bunté plü grana n'él co la tüa salvan
La jënt, che n'á nia de comun cun te y to fi,
Madër ch'ara ais dolur de sü mai; daidan
Te vëigon canche la mort manacia le ri.
Tl'abondanza, periuns', conservëiesse, defënesse
Y tëgn dalunc superbia y burta cherianza;
Mo sc'un desgrazies, ciara bëgn, tratëgnesse
Da desperaziun: mosöra y temperanza
Sides le grop d'amur tra nos y Dî,
Ch'ël su dá löm plü tlera dl de.