Novella IX della Giornata I del Decamerone. La Valle, S. Martino e Lungiarú
Novella IX della Giornata I del Decamerone. La Valle, S. Martino e Lungiarú.
I [ves] dijará duncue ch' al tëmp dl pröm Re de Cipro, spo che i Lüsc Sanc é stá davagná da Gotfried de Bogliun, él sozedü che na nobla signura dla Gascogna é jüda a dlijia ala Santa Fossa, y tl dé ota da iló éra rovada a Cipro y stada patociada burt da stleta jënt. De chësc s' un ára albü pormal, zënza degöna consolaziun, y á ponsé de jí dal Re a se lamenté. Mo por gauja, che al i é sté dit da zacá, che ëra fajess la fadia por nia, por gauja, che ël fô tan feter da baldi y da lásceme en pesc, che ël ne castiâ cun iustizia les ofejes fates ad atri, mo sofrî finamai zënza fin de chëres fates a ël instës, en na moda, che vignun ch' â val' möia, se la parâ ia zënza s' le lascé a conësce o vergogna. La signura al aldí chësta cossa, zënza speranza de vendëta, almanco por se consolé da süa möia, fej cunt d' orëi coiené la meseria dl Re, y jüda dant a ël pitognan, ára dit: "Mi Signur, iö ne vëgni te tüa presënza por aspeté vendëta de mia ingiüria, ch' é stada fata a me, mo por sodesfaziun da chëra te prëii, che te m' insëgnes, coche tö soportes chëres che iö aldi, che te vëgn fates a te, acioche cun imparé da te, ince iö pois comporté cun paziënza la mia, che Idî le sá, sce i podess, te donassi a te, che t' es tan brau da les porté.
pagina:652 Le Re, che fina chë ora fô sté tan da gnoch y frat, teco sciöche al se descedass dal sonn, á metü man dala ingiüria fata a chësta signura, che ël á paié fora rigorosamënter, a deventé dër rigorus porseghitadú de düc, che cuntra l' onur de süa corona cometess val' da chël inant.