Letra familiare

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Letra familiare  (1835)  by Giovan Battista Rossi
ladin brach
grafia moderna

Letra familiare


Cariscimo pare Roveré ai 4 de jené 1836

Ajache é sta bela ocajion gio e mia fémena e i pìcioi ve auguron per vosc sènt ogne ben e contenteza, che voi enstess saede e podede ve dejidrar, e noi no menciaron da noscia part a prear l Segnor Idio che l ve conzede chel che ve dejidrade.

L Marchesani da nanef l dasc a chi del zìrcol n calandar, e perché sé che l'an passà no n'aede podù ciapar, ve l mane, e recordave de noi ogne outa che l tolede te man, che dapò sion contenc.

Noi sion segn, godon perfeta salute, e volassane sentir ence de voi che na uta stajassade duc ben. Scrivene valch da nef, e coche stasc mia mare, mia sor, mi cugné e cugnade, e particolarmenter mia cugnada Franzela, che ve pree de me la saludar.

Dijeme se mia cugnada da Pera à fat l pìciol o no, e chi che l'é stat l compare, o comare.

No ve fajé marevea che scrive coscì, perché dò scomenza prest l temp di mac, o carnascial.

Stajé ben, volene ben, e cherdeme che noi ogne dì se recordon de voi, con stima sion

vesc fenc

G. Batta e Giuliana Rossi