La moeuja e el barnazz
Jump to navigation
Jump to search
| ←previous page... | La moeuja e el barnazz (1946) by |
next page...→ |
| Favole - Poesie in dialetto milanese |
La mœuja e el barnazz[edit]
El gh’ha ditt a la moeuja, incoeu, el barnazz:
«Semm vècc, semm vècc, duu pöer andeghee;
come se fussom staa marì e miee,
semm vegnùu vècc insemma e sott a brazz
semm semper staa ch’inscì in de sto cantôn,
sott’a la cappa de sto caminôn.
El nost temp l’è passaa; i caminôni
do’ èmm lavoraa tanto in gioventù,
vun dopo l’alter hinn andaa, gh’hinn pù,
el sò post l’hann ciappaa i termosifôni!...»
«Fèmmes coragg, e casciemm via sta sloeuja;
st’ôra la ven per tucc!... – l’ha ditt la moeuja –.