La Marmolèda

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
La Marmolèda  (1912)  by Hugo de Rossi
ladin Brach
grafia moderna

La Marmolèda


Dant no sé cotenc cent egn, olache l'é ades la Marmolèda l'era dut pien de bìe pré; ma n an se à utà dut. L'era i cinch de aost, che l'é l dì da la sagra ta Gries. La jent vegnìa jù da mont per jir co la procescion, seben che l scomenzaa a se snigolar e che l fegn jà seà l'era amò sul pra a seciar. Demò na veia avarona la é stata te pra e l'à restelà dessema l fegn e dapò la l'à menà te bait. A la jent che passaa e che dijea che la vegne con ic a la sagra de la Madona de la neif, la ge responea: "Madona da la neif nca, Madona de la neif nla, l'é bon che é mi fegn te tobià e i etres i l'à amò te pra". Dò che l'à dit chiste burte parole, l'é vegnù scur e scurent. Dapò l se à metù a neiver, l nevea dì e not, no sé cotenc de egn. La avarona, i pré e dut l'é stat sepolì e no l'é mai più vegnù teren. E coscita se à formà la Marmolèda.