L veje dai cugologn
L veje dai cugologn
Na fémena la é jita a seslar e l'à lascià so pìciol a ciasa te cuna. Canche la é ruada a ciasa, l'à troà te cuna n burt pìcol con n ciaf desche na cialvìa. La é jita da na veia che saea valch de più che l'autra jent, e la ge à contà l cajo. Sta veia ge à conseà de tor n muie de eves e far desche na rodela e de meter l pìcol bregostan te mez, e de tor dapò na vischia e de ge dar na bona legnada. Coscita l'à fat e l pìcol bregostan à cridà e vaà desche n spirità. Dapò l'é vegnù la bregostana col pìcol robà e la ge à dit a la fémena, che la ge dasc de retorn l pìcol robà, se la ge dasc duc chi eves. Nterdana l'é ruà ence l bregostan. A veder tenc de eves l'à peta n saut aut aut, e l'à cridà bel content: "Son giaf e besaf, Tarat e Taraton, no é mai vedù tenc de cugologn", e l li à coec sù e metui te n ceston. Dapò la ge à dat la bregostana l pìciol de retorn con chiste parole:
"Te, chiò t'as to pìcol bel teis e ben pasciù e me tole l mie bel famà e ben batù."