L scioz “dla gran Roa” de Resciesa

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
L scioz “dla gran Roa” de Resciesa  (1921)  by Leo Runggaldier
ladin Gherdeina
grafia moderna

L scioz “dla gran Roa” de Resciesa.


Zacan sun Resciesa ulovi se tò a dì ch’ l ie nce n scioz. Sa Resciesa stajova zacan de cësa n paster ch’ ova inuem Adam. L vardova bele truep ani l bestiam sun Resciesa, per via de chël savovel dlonch nëut ora per ch'i bòsc. L cunesciova uni pitla plaza, ulache l pudova vardé l plu bën si bestiam. Adam fova n uem da snait y ne fova pa un che se temova nsci prësc: segur nce a vester paster ovel datrai de si riei dis. Ma ël ne se lasciova sciautrì.

Per disé ovel da n valgun ani nca n tel pitl mut. ‒ Chësc pitl fova plutosc n plëiscer y se temova.

N iede fovi ënghe tramedoi ch’ i vardova l bestiam daujin da la gran Roa de Resciesa. L fova na bela sëira d’ instà do l’ anmaria y univa bele n pueʼ scur y ëi fova mo for daujin da chësta roa. Te n iede dij l’ disé al pater: “Ëis'a udù cassù, su insom la roa ie te n iede levà su n gran linëus.” Adam y l disé va su daujin a udëi: y bele mpont vëiji su insom la roa n gran linëus.

N uem grant y ghert stajova n drë drë sun pe sun n sas. L brac tenivel n drë drë ora cun n paiuel plën de bronzes. Ora de chësc paiuel sautovel su de gran tizes che luminova dut ntëur la roa.

L disé, a udëi chësc, ie dut gram y se n mucia, ma Adam ie restà zeruch. L se mpënsa: "Chësc uei bën mpo udëi cie che chësc uem fej, gram ne sonse." Adam aspieta y aspieta ma chësc uem sta for chiet iló y ne se muev nianca fruz y ora de paiuel univel for su tizes y n udova la bronzes for plu revëntes. L univa bele tert. Adam se pënsa: "Śën muessi mpo jì a cësa." L pea via y va ju ja Resciesa a cësa.

L di do mëina chëi da Cudan fën da do Rives ju. Zacan fova l pra da do Rives mez da Cudan. Adam fova jì pea a judé a ciarië. Canche i univa sota l bosch da Scurcià ite per la streda da Bo, che n i dij, audi te n iede na gran fuera y n stlindernamënt sc'che n ëssa jetà sac de grosc t’ nʼ ercia o na truga. Adam dij: “É tëma che ne pudonse passé. Cavia saral unì ju la gran roa de Resciesa.”

Ëi furnea n pez y ruva pra chësta gran roa, ma i ne n’ à no udù no audì velch y à pedù passé via zënza ch’ l fosse suzedù zeche. Davia de chësc suzet ulovi dì, ch’ l ie su insom la gran roa de Resciesa n scioz.