L orco dl Balest
L orco dl Balest.
Zacan vivova a Urtijëi sa Martin n uem che ova inuem Tone. N ti dijova nce “I ghert da Martin”.
N conta ch’ l fova unì n iede sun n marcià a strité cun trëi o cater de si cumpanies. Per mustré si forza pea ite Tone tl temont de n bruez che fova iló, l auza mponta su y dij: “Dëssi pa ve l mené ju per l cë o dëssi l scirmé via sun chël palancin?” Chëi che fova ntëur ël ite à tëut l trëntun y se n ie mucei.
Scebën che temëi ne se temovel da deguni, sʼovel mpo n iede sperdù dal orco.
Na sëira va Tone su aut a durmì. L s’ova bele cuncià ju tl liet, audel te n iede l orco cigan via per chëla rotes dl Balest.
Tone l ëssa gën n iede mplanteda cun l orco y se pënsa, ue pa udëi cie che devënta ie, y va via sun bancon y pëta n cich da viere ora y svëia mo: "Vie ma ca sce te nfides!"
Te chëla passa dan vier via na gran flama cun n ziscedamënt y cigamënt stramp.
Tone mez nciurnì, se ntopa mo a smardlé pro l viere, se n va inò tl liet y se cuer ite tan sot tla pluma ch’ l fova l auter di da duman dut n gota. L se à tëut sëura de no cighé damoinla plu do al orco o de ti dé resposta.