Läuschen und Rimels/Dat kümmt endlich doch an den Rechten

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
<-- De Schapkur Läuschen und Rimels Dat Sößlingsmetz -->

De oll Postmeister Möller fröggt
Den Jungen, de de Breiw utdröggt:
»Hest du de Breiw besorgt, Jehann?«
»Ja, Herr!« – »Ok den, de an
Den Jehann Krischan Engel wir,
De bi den Snider Block is in de Lihr?
Hest du sin Wahnung endlich funnen?«
[71]»Ja, Herr«, antwurt de Burs, nahdem hei sick besunnen,
»Ja, Herr. Doch mit den ollen Breiw
Dor gung mi dat tauirst ganz eklich scheiw;
De Sak, de was sihr bisterig,
Denn in de Laagerstrat, dor wahnt hei nich
Un wahnt en En’n lang wider an den Strand;
Un wahnt nich rechtsch – ne! linker Hand;
Un wahnt ok nich in’t drüdde Stock –
Ne! hei wahnt unnen in en Keller;
Sin Meister is nich Snider Block,
Sin Meister, de heit Snider Teller;
Hei sülwst, hei heit nich Krischan Engel –
Ne! hei heit Ann’meriken Dürten Rist,
Un’t is ok keinen Sniderbengel –
Ne! Herr, ’ne olle Waschfru is’t.«