L' ost mbroià o la scomescia fatala. Farsa in un at

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
L' ost mbroià o la scomescia fatala. Farsa in un at  (1912)  by Hugo de Rossi
ladin Brach
grafia moderna

L' ost mbroià o la scomescia fatala. Farsa in un at


Persones:


RINALDO


BOSCO

doi trapologn

L' OST


L' OSTA


CAMERIER


UN MEDICO


DR. LANGERHANS


PODER


FAMEI


Una stua con desch, scagn e una poltrona. A man cencia ore da parees con un lonch pendol. A man dreta n fon un usc.


pagina:41

titolo:Pruma szena


Rinaldo e Bosco (I é senté un n front a l' auter e i magna. Duc doi i é vestì da segnores)


BOSCO:

Perdiana! Sta uta sion noi mincioné. L rich fator che aea da albergar chiò l' é se n jit te n auter Hotel e per chist aon perdù Ia speranza de ie svedar con nesc dadoi fausc la borsa ben stechida. Da n pez n ca me par che la fortuna ne schive.

RINALDO: (Cloca sun desch)

Scouta Bosco! Se tu seghite a sbraiar talmenter e far tenc de ac, tu vederas che l' ost ven a saer chi che sion; tante oute i à ence i parees ureie.

BOSCO:

T' as duta rejon mi bon amich! Ma l' é ben mpo burt, de star chiò, zenza aer pro. Olà mai saràl pa restà chel bujaron?

RINALDO:

Ió die che tu no tu as sentù dret. Pel esser de etres Hotie, che à l medemo inom, parché chista ostaria me sà de esser na locanda per i moches contadins.

BOSCO:

Mben! Ma un fator l' é ben ence n contadin.

RINALDO:

Scì, scì! Mo un de la calità miora. Chel che on ciapà angern sera te sala da magnar, no paaa le speise de ie sbetar le gofe.

BOSCO:

Se ence che se aon nganà sta uta no fasc nia, volon spetar pacificamenter su na miora ocajion. Beif! E chiama l camerier, che noi podon se n jir. Ió no é più voa de star più lonch chiò, olache no l' é nesciun dafar de valor.

(Le ore le bat le ot e le sona na melodia. Do le colisse se sona su na scatola de musega).


RINALDO: (Scomenza a grignar a dut poder).


BOSCO:

Che mostro asto pa da far na tal grignada e?


pagina:42


RINALDO: (Se pia sora desch via vers Bosco)

Bosco, ió é na stupenda idea!

(Varda ntorn te stua e va da l' usc per vardar ence de fora, che no sie negun stroz a scutar, e ven de retorn)

L' ost, che no me par de esser un dei più furbes, l' à da me paar le speise nveze del fator. Noi no risćion net nia. Se la storia no ne riesc l ven tout dut l' afar per n spas.

BOSCO:

Mben! lascia sentir che che to ciaf fin à danef nventà.

RINALDO:

No asto sentù e, coche ste ore da parei

(moscia)

le à sonà n' aria dal secol passà e?

BOSCO:

Diamberne scì! Ma che àle pa da far con to idea e?

RINALDO:

lo compraré chiste ore dal' ost.

BOSCO:

Esto mat dal dut e? Dime per amor de Dio, che vesto pa far con chist ndrez veie dal' an dal cuch e?

RINALDO: (Se pia sora desch via vers Bosco e i se parla sot ousc).


BOSCO:

Ahaha! Tu tu es n crestian de or! Tu tu meritasse de vegnir picà su con na corda de or!

RINALDO:

Per n tal onor ringrazie ió mile oute!

BOSCO:

Spas a part! Sta briconaria val n sachet de maranghins.

RINALDO: (Sta su n pè)

Dut con esser ben preparà. Va pur fora e varda che i ciavai i sie taché tel ciar, acioche se podassane bel prest fora del polver. Chiàmeme ence l camerier.

BOSCO: (Stasc su)

Se la ne va fora ben, ió te recognosce per vita mia per mie capitan

(l se n và).


RINALDO: (l met le man su Ia schena e l và a spas n ca e n là e l se grigna)

Aha, sente che ven valgun.

(I se ferma dant le ore da parei)


pagina:43

titolo:Seconda szena


Rinaldo, Camerier, dapò Bosco che ven de retorn


CAMERIER:

Che comanade Segnor Baron?

RINALDO:

Fajeme l cont, noi volon se n jir.

CAMERIER: (Tol na zedola dai conc e scrif)

52 fl 60. Cincantadoi renesc e sessanta.

BOSCO: (Ven ite per usc e l disc)

I ciavai i ven iusta tacà ite, apena che tu as paà podon se n jir.

CAMERIER: (A Bosco)

Me ndespiasc che l Segnor Baron se à molestà, par me fossa stat n gran onor da eseguir vosc comando.

RINALDO: (L met ndana i scioldi sul desch)

Eco l' import dal cont, e chiò la bonaman per voi.

CAMERIER: (Ncassa i scioldi)

Mie sinceres rengraziamenc! Voi vardar do che sie tacà ite

(I vel se n jir).


BOSCO: (Ie varda a le ore)

Olà! Segnor camerier! No saede me dir, se fosc l' ost venessa chiste ore e?

CAMERIER: (Varda dut ncantà tost a le ore, tost al domandador)

Chiste ore e? Segnor Baron!

RINALDO:

Ma ei, ei! Ió le volesse comprar.

CAMERIER:

L Segnor Baron vel scherzar.

BOSCO: (Che à let ntant te la gazeta, a Rinaldo)

Mi bon amich! Fà prest, noi se ntardivon l temp, con to marcanziar!

RINALDO:

No importa nia! Noi lascion forenar noscia caroza a la pruma stazion, monton su la ferata e ruon a d' ora dal Segnor conte. Mben, segnor camerier, volede aer la bontà de domanar vosc prinzipal e?

CAMERIER:

Ei, ei! Se l' é dal sen, vae sobit a l chiamar, seben no capesce parcheche...

(al và fora par usc).


BOSCO:

Tu tu ere ben mat a ie dir la strada che tolon. Al cajo che i ne perseghita i ne é prest sui ciucegn.


pagina:44


RINALDO:

Me toleste per taramban e? Noi jiron iusta a la reversa e eviton la ferata n ogni cajo, parché su la ferovia noscia polizia veit e snasa fora dut. E ió che desfortunatamenter é na frapante somea con un cert individuo, dal cal ogni sbir de iustizia à la fotografia te so tacuin, evite la ferata, che no vegne n colujion co la polizia e che vegne tout per l' auter.

BOSCO: (Grigna)

Malandreta, tu tu as la medema sort sche ió. Dant pech temp é vedù mi retrat te man de un de chi cians da ciacia.

RINALDO:

Pst! L ven valgun; canche la facenda é nfilzada, vatene ju te caroza e speteme.

(Bosco se senta ju e lec tel folio)


titolo:Terza szena


I anteriores e l' ost


OST: (Con inclins)

Segnor Baron aede abù la compiacenza de me far chiamar. Con che é l piajer de ve poder servir e?

RINALDO:

Chele ore le me piasc e ió me permete de domanar, se le volede vener.

OST:

Segnor Baron ve volede ben devertir n pech sun mie coste e siede despost a far spas.

RINALDO:

Pàrel pa che ió sie n bufon e?

OST:

Oh ió domane scusa! Ió no ve volee ofener; ma chista domana me à fat star de sas.

RINALDO:

Co? No aede donca mai amò venù valch te vita voscia e?

OST:

Oh scì scì, ben de spes! Dant pech più de na mesora é venù n pé de ciavai stupenc,

(l bat co le man su la scarsela cencia)

ma chi i me à portà ite più che doi mile renesc. Però con ore veie no é amò mai marcanzià, per chest me à parù voscia domana tant certa.

(Tra se)

Chiò con esser valch furbaria.


pagina:45


RINALDO:

Mben, Segnor ost! Me volede vener chele ore o no eh.

OST:

Dal vera ió no sé che ve responer, Segnor Baron!

(Ntra se)

Magari chele ore le à n valor da me ncognosciù.

RINALDO:

Ió veide che ve separade malvolentiera da chiste ore, par chist no ve voi più molestar. Scusame che ve é tant disturbà e trategnù da vesc dafares

(l tol so ciapel)


OST:

Permeteme, Segnor Baron na domana modesta: che troade tant de remarcabil da chiste ore antiche e?

RINALDO:

Ió no troe net nia de straordinarech da chele ore, ma par me le à na importanza speziala.

OST:

Segnor Baron! Se sà che no m' é dut un te che man che chiste ore ven, e a che scopo che le à da servir, parché da più che un secol le é te noscia familia e le se à scialdo ritade dal pare al fi.

RINALDO:

Ió ntene completamente la simpatia per n tal arnesc rità, e no voi più proar de ve persuader, parché ió sé massa ben, che tai ogec no i é da paar con moneida

(l vel se n jir).


OST:

Ei ei, Segnor Baron! Trope care e interessante recordanze é leade con chiste ore. Ma per riguardi speziai e per stima de voscia Segnoria voi ampò contratar se voi aede la bontà de me dir par che motif che le volede comprar.

RINALDO:

Ió no fae de chist nesciuna secreteza, che l' é demò na grata recordanza vers simile ore, co le cale é vadagnà na venta de cent maranghins.

OST:

Che, cent maranghins e?

Bosco varda ntant sota la gazeta fora e grigna da furbo)


RINALDO:

Ei, nience un de manco segnor ost!

OST:

Se pel saer co che l' é stat possibol!


pagina:46


RINALDO:

Ma parché de no? Da l' ultima corsa a Roma olache é vadagnà con mie ciavai per più vente na bela soma, e n chela sera son jit con autres barogn e contesc bel content te na tratoria apede l' arena. Lo l' era n ora valiva desché chista

(moscia).

Doventà n pech maturlech, da la fortuna de chel dì, é proponù na scomescia a mi vejin che no l' é capaze de seguir co l' indesc un' ora lonch l pendol da le ore da parees, e ndana dut l temp no dir nia auter che “in ca” e “n là”. L' à fat la scomescia, ma pruma che sie stat passà na mesora l' é levà su dal scagn e l' à dat perduda la scomescia, e ió é sborsà ite i cent maranghins.

OST: (Agità)

Chel l' era n musciat, no l' aea neguna perseveranza! Per me fossa stat na picoleza. Da me voi no aassade vent i cent maranghins no.

(L grigna)

Par cent napoleons d' or aesse fat auter che na tal bagatela!

RINALDO:

No la fajede massa grana! Voi siede ben n om gaart, ma ie vel na teribile energia e amò na più grana forza dei nerves de ie vardar n ora lonch e le ore da parei, e far do n seghit co l' indesh l met del pendol, zenza dir dut l temp n' autra parola che “n ca” e “n là”.

BOSCO: (Se auza)

Par via de na tal matada no restaron pa mia dutoldì chiò e?

RINALDO:

Mi amich l' à piena rejon! Noi perdon malamenter nosc temp. Do che saede parcheche me nteresse tant de chiste ore, magari me le venede: cotant volede pa?

OST:

Ió no ve le vene, ma ve le done se l Segnor Baron vel far con me na medema scomescia, desché chela con vesc amisc te la tratoria.

RINALDO:

Co! Voi volassade risćiar cent maranghins?

OST:

lust tant no! Ma la carta part, parché ió no son n baron.


pagina:47


RINALDO:

Vintecinch maranghins i é per voi più che mile par n baron! Voi i cognede vadagnar i scioldi, ma l baron i li schicia fora da sie contadins sun sie majes. “Tu no tu deve jiar!” l' é scrit chiar te la Bibia, che l' é più che segur che voi perdede la scomescia.

OST:

Segnor Baron aede fosc paura che perdassade e?

RINALDO:

Corpo de baco! Che maniera aede pa? Se voi parlade n chesta maniera, alora ve cogne responer.

(L met banconote sun desch)

Eco mie 25 maranghins!

OST:

Va benon Segnor Baron! La val! Dal proscim bater da le ore scomenza la scomescia

(l' ost met la poltrona visavì a le ore e l se senta ju, la part cencia utada vers la jent).


RINALDO:

Ma ben intenù! Co l' indesc de la man dreta cognede scialdo perseghitar al pendol e no fidade dir nia auter che “n via” e “n ca”, che càpite che che vel. Se fajede valch sot e sora, la aede perduda la scomescia.

OST: (Grigna)

Stajé pur zenza paura Segnor Baron! Scì prest no perde l sciavezin no!

(Le ore bat le 9 e le sona n toch. L' ost se senta e osserva apontin le ore. A l' ultima batuda l scomenza a seguir al pendol co l' indesc de la man dreta e dir “n ca – n là – n ca – n là”, e coscì via. Bosco và da l' usc e scouta)


RINALDO:

Volede far l piajer, segnor ost, de deponer chiò vesc vintecinch maranghins e?

OST:

In ca – n là – n ca – n là...

RINALDO:

L sarà ben che per na scomescia la soma à da vegnir depositada da n terz; fajé donca l piajer de dar vesc vintecinch maranghins, e?

OST: (L' ost zenza interomper l “n ca – n là”, và co la man cencia te la gofa cencia dal corpet e tira lò fora n tacuin ros).


pagina:48


RINALDO:

Spetà che ve deide!

(L ie tira l tacuin completamenter fora de gofa, ma tel medemo temp l ie roba l' oroloio d' or, con ciadena e berloch, fora da Ia viesta).


OST:

N ca – n là...

RINALDO:

Posse deponer l' import da la scomescia da vosc camerier?

OST: (Cigna col ciaf de scì)

N ca – n là...

RINALDO: (A Bosco)

Và, mi bon amich, e chiama per piajer l camerier

(Bosco se n và).


OST: (Desche scialdo!)

N ca – n là...

RINALDO: (L se senta da l' autra man del desch do l' ost)

Ió me voi meter chiò per poder miec osservar... Vardà ben che apena che sbaliade, me anunzie sobit.

(L tol te man la pojada de arjent)

Bele pojade! Cotant végnele pa a costar l' una e?

OST: (Fasc co la man met che no l se lascia menar per l nas)

N ca – n là...

RINALDO:

Aha! Sente vegnir l camerier che l volerà rejonar con voi, ma ve fae saer che no parlassade na parola, se no é vent ió, e i maranghins i é mie!

OST:

N ca – n là...


titolo:Carta szena


(L camerier entra e l' osserva l' ost da davant e da na part e finalmenter l scorla col ciaf.)


CAMERIER:

Che spas él pa chist e? Che fajede pa, siede fora dal ciaf e?

OST:

N ca – n là...

CAMERIER: (L tastlena col ciaf)

Perdiana! Me sà che no la và dreta, voi jir per l Poder, che l ie lasce n pech de sanch

(se n và)


OST:

N ca – n là...


pagina:49

titolo:Chinta szena


Ost e Osta (L' ost continua scialdo)


OSTA: (Ven ite n prescia, Ia se met da la man dreta)

Che asto pa? L camerier l' é coret per l Poder, te mèncel valch e?

OST: (Con ira)

N ca – n là…!

OSTA: (Iritada)

Ma responeme almancol! Che asto con chiste tanie? Tu tu varde su per ste ore, desché le fossa n ciaval.

(La ciapa l brac' dret de l' ost e la ie l vel tegnir cet)

Stà na uta cet col brac!

(L' ost ie dasc co Ia man cencia ma slavaciada a l' osta)

Co! Che! Tu, tu vilan, coscita tu trate to femena! Él chista na maniera da bater so femena! Oh!

(Crida)

Ió pere desgraziada!


titolo:Sesta szena


L' ost, l' osta, l Poder e l camerier (L' ost continua scialdo).


CAMERIER:

Chiò l' é chel pere om, ve podede nstesc persuader che é rejon, e che l' é fora de sen.

OSTA:

Ah tu bon Segnoredio! Scì scì, par massa malandreta. L' é jit fora de sé! Me é ben pissà dant pech temp: adès l me à dat na slavaciada, che che segur no l' aessa mai fat se l' aessa amò sie sentimenc.

PODER:

No stajé a ve desperar sobit! Fosc che l' à beù mingol massa. Portame n canzedrel de aga freida, che ie l trajon ju par l ciaf, l sarà dapò ben prest n orden.

CAMERIER:

Core ben sa Col per aga frescia

(l se n và).


PODER: (L scorla l' ost par l colet)

Eh, segnor vejin, che ac fajede pa voi e?

OST: (Ennirà)

N ca – n là...


pagina:50


PODER:

Segnora osta, proade co le bone.

OST: (Grigna)

N ca – n là...

PÒDER:

Vedede, l grigna. Segur la và co le bone, proade pura.

OSTA:

Mi bon om! Vàrdeme, no me cognosceto più e? Ió son to fedela femena.

OST: (Zapola coi pie)

N ca – n là...

OSTA: (Crida)

Mi bon benedì Iosl! Torna te to stat da pruma, te pardone dut, ence chela sciavatada che tu me as dat. Te voi far duc i dis fortae e tortie, demò rejona n pech con me, dame n segn che tu ne cognosce amò.

OST: (Malpazient)

N ca – n là...

CAMERIER: (Con n sprizen)

lo é tout n sprizen; l' aga fasc pian pian più efet e ence più segur.

PODER: (Moscia al camerier olache l' à da star)

Ie vel che stajassade chiò! Ie volessa ence che sprizenade sul ciaf, sul col e sul piet.

(L camerier se met a man cencia da l' ost, un pech dant, Ia osta stasc a man dreta e l Poder dant a l' ost davejin a le ore. Apena che l camerier auza l sprizen per sprizenar l' ost sul ciaf, chist ie dasc al Poder n buton col pugn cianch, che l và coi pie per aria).


OST: (Desché ndiaolà)

N ca – n là!!!

PODER:

L' é dal vera... chiò mi art

(moscia su la front)

la é fenida. Ie vel che se chiame sobit n dotor.

OSTA: (Se avanza)

Oh Dio mio, oh che pera femena arbandonada che son!

CAMERIER:

Chiò ju tel restorant l' é n medico: a chel no ie fasc pa nia seence che l ciapa na peada tal venter. L' é n pancion e l' é ja la terza piftech che l magna.

PODER:

Mben chiamàlo pur sobit!

(L camerier se n và)


pagina:51


OST:

N ca – n là…

OSTA:

Fosc fossa bon de chiamar noscia fia Trinele, che la ie ciante su valch cianzon!

OST: (Più aut)

N ca – n là...

OSTA:

Dime, se é da far vegnir su la Trinele e?

OST: (cigna de no)

N ca – n là...


titolo:Setima szena


L' ost, l' osta, I Poder, l medico. L camerier e dei autres famei (chish ultimes i stasc a fon del barcon.)


CAMERIER: (AI dotor)

É tout con me dotrei famees per l tegnir, n cajo che l vegnisse furious.

MEDICO:

Él vera, segnora osta, che vosc om l' é cejù te na alienazion de ment e?

OSTA:

Ió no sé, se l' é cejù o no; pel ben esser, parché amò dant n' ora l' era san dal dut. Beù no l' à amò beleche nia; chist lo fasc scialdo vers sera.

(L medico ie varda al' ost con na cera dubiousa, tol na preja de tabach. L' ost l disc grignan so ”n ca – n Ià”).


MEDICO:

Ei, ei, l' é fora de cervel! Volesse ben saer l motif, co che l' à podù vegnir dut te n colp. Aede fosc da pez n ca podù veder segnes de imbezilità e?

OSTA:

Naturalmenter l' é che l rejona da imbezile, spezialmenter se l' aea beù n pech massa. Ma desché anché no l' é mai vedù.

MEDICO:

Se òcupel pa fosc zis con laores de spirt e? Fàjel fosc zis conc o scrìvel trop e?

OSTA:

Mio Dio che procura! I conc e le scriture i le fasc dute noscia fia.

MEDICO:

L cajo l' é straordinarech, chiò fossa desiderabil de aer na consultazion con n auter medico.


pagina:52


PODER:

Segnor dotor! Beleche chiò apede stà l Conte de Belanot, che à menà con se da la Germania n brao medico. Se l volede, l' é te n moment chiò.

MEDICO:

Chiamàlo, ma più prest che l' é possibol.

(L Poder se n và)


OSTA:

Temede che mi om se l cogne meter te ciasa dai mac?

MEDICO:

Chist depen adès da la consultazion. L beiver do e do de le bevande alcoliche à prodot na malatia seria, che noi medici la chiamon “Delirium tremens”.

OSTA:

Ie é dit tante oute che no l beive massa, ma nia no à joà. Adès là, per sta maladeta seit!

MEDICO:

Co éla pa co l' apetit?

OSTA:

Bona, bona, Segnor dotor! L magna per doi!

MEDICO:

Àl na son ceta e?

OSTA:

Ei, ei! Pur massa, l dorm duta not cet e bon desché n ors.

MEDICO:

De che se òcupel dutoldì e?

OSTA:

L fasc de ogni sort! Na uta l marcanziea con ciavai, dapò l deida te ciasa e stala, dapò l laora te cianeva e l fasc ence de aga vin.

OST: (Ennirà sche un polie)

N ca – n là...

MEDICO:

Vedé co che l fasc desché n desperà! Se chish atachi se repet cognon el lear.

PODER: (Ven de retorn e sbraia ite per l' usc)

L' ilustriscem, sapientiscem Segnor dotor Langerhans!


titolo:Otava szena


I anteriores. Dr. Langerhans, Poder


MEDICO: (Và ncontra al Dr. Langerhans)

Me fasc gran piajer a far cognoscenza col renomà segnor Colega.

DR. LANGERHANS:

Grazie, Herr Colega, l me piasc de far cognoscenza de voi. Me aede lascià chiamar per na consultazion e?


pagina:53


MEDICO:

Ei, stimatiscim segnor Colega! L se trata de n fat interessant, zis rar. Chist om

(moscia su l' ost)

l' é jit fora de ment dut te n colp, zenza aer abù pruma l manco segn de malatia. L' é sentà chiò scaji da n ora te chista pojizion e l fasc scialdo l medem met co l' indesc, e no l disc nia auter che “n ca – n là...”!

DR. LANGERHANS: (Se vejina a l' ost)

Cotante po batude fà so puls e?

MEDICO:

Chel no é pa amò vardà!

DR. LANGERHANS:

Palpàge l puls a veder che che l fasc!

MEDICO: (Se vejina e vel palpar l puls, ma l' ost ie dasc tel venter)

Chist l' é stat n pugn n orden!

(l se ten con dute doi le man l venter e sauta ntorn te stua).


DR. LANGERHANS: (A l' osta)

Segnora osta jì a vardar per n bagn freit, ma prest.

(L' osta la pianc e la se n và sbraian)


MEDICO:

No fossa bon de ie lasciar l sanlasc, magare 3 o 4 cope de sanch e?

DR. LANGERHANS:

Ei, ei, ie vel ben chel tal brac.

MEDICO:

E co fóssala de ie meter n gran visicante sul stomech e?

DR. LANGERHANS:

N ogni cajo l' é da besen. E ie vel ence meter na peza de aga freida sul ciaf.

MEDICO:

Che cardede, segnor Colega, de na braa doje de calomel?

DR. LANGERHANS:

Ei, ei, ence chist! Ma pruma de dut ie vel taar i ciavei sul ciaf!

MEDICO:

E Ia barba naturalmenter ence e?

DR. LANGERHANS:

Se sà! Segnor Poder, taàie via la barba e i ciavei, ma sobit.

OST: (Desché scialdo)

N ca – n là...

PODER: (Fasc spiuma con saon te na scudela)

Pecià per chi bie ciavei e chela bela barba longia. Chi mai pa aessa cardù, angern, che anché nosc vejin aessa perdù la tramontana!


pagina:54


DR. LANGERHANS:

Fajé n pech svelt. Ciacolar podede n' autra uta.

PODER:

Stajé pur cet, te n pech pez l' é l' ost con n ciaf desché n bambin dant de voi

(l' insaona ben l ciaf a l' ost e fà braf spiuma).


OST: (Con ousc prest rauca)

N ca – n là...

(bat co la man cencia sora l ciaf via per mpedir l rasar).


PODER: (Tira fora l rasoi)

Però se l bat coscita co la man sora l ciaf, ió no ie posse taar via i ciavei. Tegnìlo per la man.

DR. LANGERHANS: (Al camerier)

Tegnì la man de chist om!

CAMERIER:

Ve lingrazie! Da n pez n ca é vedù che forza che l' à tei brac!

OSTA: (Ven de retorn)

L bagn freit l' é pront.

DR. LANGERHANS:

Bon, bon, segnora osta! Ie vel pruma che l segnor Poder rase ju i ciavei.

PODER: (Tol pruma l rasoi te man, tira l fià, e se met per l rasar)

Sobit, sobit! Te doi secunc l' à da esser talmenter mudà, che nience so femena no la l cognosc più.

(Te chel moment che Poder met la man cencia sul ciaf de l' ost e co la man dreta l se met per rasar, le ore le bat le diesc. Co la pruma batuda sauta su n pè, l trasc i famei dant se, và su e ju e slongia l brac dret. Le persone presente le fuga n fon del barcon)


DR. LANGERHANS: (Con paura)

Segnora no stajé a jir massa da vejin.

OST: (Ai dotores)

Che diaol ve à pa portà chiò voi doi e? Voi dotores mac! Ma vosc “hocus pocus” me à scaji fat perder l ciavezin. Però l' é ben stat mpo dut na situazion maladeta. Na tal scomescia no fae mai più, se ence che aesse da vadagnar 1000 maranghins.

(I dotores e l Poder e se parla sot ousc anter se)


pagina:55


OSTA:

Ma co, él beleche stat na scomescia, per la cala tu t' as far per n ora l mat e?

OST:

Che pàrlesto pa de mat! Ió no fidae rejonar na parola e cognee scialdo coi eies e co la man persceguir al met del pendol. Mat! Voi duc chenc me aede fat proar le pene da l' infern, parcheche l parea che dut abie conspirà contra de me per me far perder l fil. Ma ió son restà constante e no aesse dat do nience se duta la zità fossa stat n fiama! Adès é vadagnà 25 maranghins. Camerier! Fora co la moneida!

CAMERIER:

L' import dal cont é ja dat dant n pez a la osta.

OST:

Ma la moneida da la scomescia e mie tacuin co le autre bancanote?

CAMERIER:

Ma de chel no sé net nia!

OST:

Co! Co! Volede che vae del sen fora de cervel e? Olà éi pa i doi barogn e?

OSTA:

Che barogn pa?

OST:

Che domana, desché se barogn i albergassa de dosene apede me!

CAMERIER: (Tol su de desch)

Se voi cardede chi doi segnores che à dormì l' ultima not e chi che à disnà te chista stua, chi i é se n jic ja dant na mesora.

OST:

E no i ve à dat a voi ne moneida ne tacuin e?

CAMERIER:

Coscita vera, desché che son chiò, no i me à dat nience n scheo!

OST: (Ndegnà)

Alora son ió nganà! Miserabilmenter menà per l nas! Maladec, canaie, trapologn.

OSTA:

No esser scì ennirà, tu tu te podesse malar dalbon.

OST:

Adès podesse doventar mat dal scerio! Star a padir le pene da l' infern e amò vegnir derobà! Chel l' é de più che mi cervel pel soportar.

CAMERIER: (Se vejina a la osta)

Aede tout voi demez le pojade d' arjent e?


pagina:56


OSTA:

Ió e? Chel l' é vosc dafar!

CAMERIER:

Dapò le é ence chele sparide coi segnores barogn!

OST:

Ence chel apede! Che l diamber l li porte te l' infern! Fajé tacar ite sobit i ciavai, ió voi far la ciacia a chisc doi trapologn. Che ora él pa adès?

(l vel tor fora l' oroloi, ma no l' à più ne oroloi ne ciadena. L và sche ndemonià te stua su e ju e bat do l pè).


(Un famei se n và)


OSTA:

Mio Dio dal ciel! Che asto pa da nef e?

OST:

No star a me domanar più inant! Ió podesse sutar fora da la pel. Mi oroloi de or, ciadena e barloch, dut n malora!

PODER:

Segnor vejin! Ió vegne con voi, e se troon chi doi imbroiogn ie taon via la gola zenza remedio

(mena so rasoi).


FAMEI: (Ven da stala ite per usc)

I ciavai i ven tacà ite adès sobit.

OST:

Ei, ei! Ma demò che saesse, olache i é forené!

CAMERIER:

Ió é sentù che i varda de ruar da la pruma stazion e de montar su la ferata e de lasciar ló ntant so caroza.

PODER:

Chi i é ben furbes! Chist i à ben dit chisc mbroiogn demò per ne mbroiar e per se poder salvar più sorì. Canche son jit per l segnor dotor Langerhans é vedù passar na coroza da l' autra part.

OST:

Mben alora i ciapon segur; mie ciavai và desché cerves.

(Ie dà la man a la osta)

A se reveder bona femena!

(I medici i vel ie mpedir de se n jir)

Donca che volede pa segnores amò da me e?

DR. LANGERHANS:

Ve aede permetù de far n scherz co la scienza medica, e ne aede fat chiamar per na consciultazion.

OST:

Ma de chel no son ió la colpa! Dijeie chist a vosc segnor colega, parché chel ve à fat chiamar.


57


DR. LANGERHANS:

Ió partene n gran onorar, parché son n gran dotor de medejina a Berlin.

MEDICO:

E me me paarede parché me aede tout assà per l nas con voscia scomescia e me aede dat n colp tel venter.

OST:

Scriveve vesc conc sul ciamin, che ve pae l fum! Adès piaza chiò, che ió m' in vae a brancar chi doi mbroiogn. E ndana podede tor voi l bagn e ve meter la capuza de iacia, acioché podede distinguer n' autra uta i segn dai malé! Avanti, chi che vel vegnir con me!

(Duc se n và, demò i doi medici resta ló ncanté!)


FIN