I tenpe de adès

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
I tenpe de adès  (1872)  by Firmiliano Degasper Meneguto
ladin ampezan
grafia moderna

I tenpe de adès

Degasper Meneguto, Firmiliano

Dapò vespin na sera de na festa
stufo de lieśe nossicé librato
no me soutelo el pensier inze ra testa
de śì a donià? apena dito, fato
me tiro na fre de estro inz' un momento
e senza outro pensà moo contento…
vado inze e saludo chera śente
e lore i disc alolo che me scente.
Vegnì inpò a me ciatà, el disc el pare,
Ce mai segnal! non se ve vede mai!...
Se inpò degnà na ota, disc ra mare
de vegnì a saludà chestes pormai!...
Sul pì bel che parlae, sento doi tosc
a fei sussuro e a ciacolà de fora
e po i scomenza con na burta vosc
a m' in dì d' ogni sorte inze par fora
a me ciamà sturlon, manzo, magnato,
infinamai a dì che son un mato…
'L é in verità un costume che me piaje
Inze par ra funestres de craià,
de dì roba da forcia a chi che taje
o calche galanton de strapazà!
Ma sielo benedeto sto paes
e braa pur ra śoentù d' ades!...
(Uno sta di fuori n una ragazza, l' altro entra.)
Con un' aria da sante de vanjei
e senza gnanche dì: con grazia, śente
sora toura el se scenta con un fei
da vilan come 'l ea e propotente
e po el scomenza, ma a ra moda soa
a ciacolà ch' el me parea na roa…
finalmente co 'l aea arsa ra gora,
na boza de scarsela tira fora…
'l amigo i gote 'l inpienisce intanto
d' aga de ita e a dute 'l in prejenta:
el pare, el bee, el no se fesc preà tanto,
ra tosa ra fesc finta, ma no stenta…
Inze gnanche mesora chi tre ciae

pagina:473
i à beù r' aga de ita duta cuanta…
Na fre dapò chel pare benedeto,
senza dì a ra so tosa na parola,
el s' inpiza ra lun, el và inze lieto
e inze stua con nos ra lascia sola:
ma brae pares, i dajé benon
a ra vosc fies na bela educazion!...
parcé se sente ca, che 'l é un gran pezo
zerte afare da fei proprio ribrezo?
ma sielo benedeto sto paes
e braa pura ra śoentù d' ades!...
E intanto el i dà drio ra so parlada
con un sussuro che 'l parea un morin…
ma el peso m' à sapù ch' ogni momento
el dijea na porcada o un sacramento.
(Il Meneguto, disgustato, preso in giro, se ne va.)
A śì inze me, pensae: ma cara toses
se vos dutes coscì fejé ra voia
s' aé intenzion de continuà sta cosses
no sei ce che sarà. Élo na śuoia?
Élo un registro? Ce ve val beltà
se ve mancia modestia e sobrietà?
se ra toses 'es fosse na fre meo…
s' 'es mandasse chi beche via in malora!
Ma sielo benedeto sto paes
e benedetes ra toses de ades!
Fate cuaranta pasc incontro un cioco
ch' el śia infora e solo el brondociaa;
outre doi in éi ciatà pì inze un toco
che i r' ava del Comun e i bestemaa
pì in inze ancora m' inpedisce i pasc
un outro cioco destirà śo bas.
Passando par na vila, sete o oto
i cridaa fra de lore e i se dijea;
doi i me ferma ra strada e po deboto
dàme cuatro legnades i vorea…
Ió me pensae: parbìo, chesta l' é śente
che sci che se pó esse ben contente!
Meśanote batea ra meridiana
co son ruà inze piaza e see contento

pagina:474
de m' aé portà fora ra pel sana
Inze piaza el fajea proprio spaento:
bestemes che fajea rizà i ciaei;
ci de pugnes petaa, ci d' un len;
cioche śo bas, ch' i someaa porziei,
urle che a besties i sarae stà ben;
śoentù e vece, sobre e inbriagoi,
poerete e riche, duto un batiboi.
Chel famośo paes 'l é donca chesto
agnó che nasce tanta braa śente?
Ma se ra và coscì, me par che presto
calche spegazo in sto paes se sente…
Patriote, dijeme, ancora cuanto
podareo continuà come finora?
O fraià pura, stajé alegre, intanto
na fre areota v' in śiré in malora…
Ma sielo benedeto sto paes
e benedete sti tenpe de ades!