I fredesc y la surans de na muta

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
I fredesc y la surans de na muta
by Ujep Antone Vian

I fredesc y la surans de na muta, che fova per se maridé

I fredesc y la surans de na muta, che fova per se maridé, dijova na sëira: Śën sor! recordete po d' avëi pazienza, y no pensé de giaté dut l bel l bon, che l ie pa dlonch zeche. Sta nevicia, che n ova giatà un con puech y nia, la sëira dla noza, canche la fova rueda te cësa de si nevic, à ëila cialà y cris dlonch ora; ma dut fova uet y inió nia. Canche l' à udù chësc, à ëila dat dla mans adum y dij: Basta! ëi m' ova pa dit dant, che zeche iel pa dlonch, ma tlo n iede no iel pa nët nia!