Epistola 1 al Corinthios Capitulo 14

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

14[edit]

Prophecias e linguas[edit]

14.1 Perseque le amor e desira ardentemente le donos spiritual, super toto que vos prophetisa. 14.2 De facto, qui parla in lingua non parla a homines ma a Deo, proque nemo comprehende, ma con su spirito ille pronuncia mysterios. 14.3 Qui prophetisa, tamen, parla a omnes pro edificar, exhortar e consolar. 14.4 Qui parla in lingua edifica se mesme, ma qui profetisa edifica le ecclesia. 14.5 Io desira que vos omnes parla in linguas, ma multo plus que vos prophetisa. Qui prophetisa es plus grande de qui parla in linguas, excepte que ille los interpreta de sorta que le ecclesia recipe edification.

14.6 Ora, fratres e sorores, si io veni a vos e io parla in linguas, qual beneficio io poterea dar vos si io non transmitte vos un revelation, o cognoscentia, o prophetia, o inseniamento? 14.7 On poterea comparar isto a cosas inanimate que emitte sonos, como un flauta o un harpa. Si il non ha un distinction inter le notas que illos emitte, como poterea esser comprendite lo que es sonate con le flauta o con le harpa? 14.8 Si, per exemplo, le trompa emitte un sono pauco clar, qui poterea preparar se pro le battalia? 14.9 Il es le mesmo pro vos. Si vos non pronuncia con le bucca parolas intelligibile, como poterea alicuno comprehender lo que vos dice? In tal caso vos parlarea in le aere. 14.10 Il ha multe varietate de idiomas in le mundo, e necuno de illos care de significato. 14.11 Si alora io non cognosce le significato del parolas, io essera un estraniero pro le locutor, e le locutor essera un estraniero pro me. 14.12 Il es le mesmo con vos. Pois que vos desidera ardentemente le donos del Spirito, perseque de abundar in illos que edifica le ecclesia.

14.13 Assi, qui parla in lingua deberea precar de poter alsi interpretar lo. 14.14 Si io preca in linguas, mi spirito preca, ma mi mente remane infructuose. 14.15 Que deberea io facer? Io precara con mi spirito, ma io precara alsi con mi mente. Io cantara laudes con mi spirito, ma io cantara laudes alsi con mi mente. 14.16 Alteremente, si tu lauda Deo con tu spirito, como poterea alicuno sin le dono dicer “Amen!” a tu action de gratia si ille non comprehende lo que tu dice? 14.17 Proque tu certemente da gratia ben, ma le altere persona non es edificate. 14.18 Io regratia Deo que io parla in linguas plus que vos omnes, 14.19 ma in le ecclesia io prefere dicer cinque parolas con mi mente pro instruer alteres, plus tosto que dece milles parolas in lingua.

14.20 Fratres e sorores, non sia infantes in vostre maniera de pensar. Al contrario, sia infantes in malitia, ma in vostre maniera de pensar sia vos matur. 14.21 In le lege il es scribite “Per gente de linguas estranie e per labios de estranieros io parlara a iste populo, ma non mesmo in iste maniera illes me ascoltara”, dice le Senior. 14.22 Assi, linguas es un signo non pro le credente, ma pro le incredule. Le prophecia, tamen, non es pro le incredule, ma pro le credente. 14.23 Assi, si le integre ecclesia se congrega e totes parla in linguas, e personas incredule o non informate entra, esque illes non dicera que vos omnes es folle? 14.24 Ma si omnes prophetisa, e un persona incredule o non informate entra, ille essera convincite per totes, ille essera judicate per totes. 14.25 Le secretos de su corde essera revelate e assi ille se prostrara e adorara Deo in declarar: “Deo es vermente inter vos”.

Le ordine in le ecclesia[edit]

14.26 Alora que deberea vos facer, fratres e sorores? Quando vos congrega vos, uno propone un salmo a cantar, un altere un inseniamento, un altere un revelation, un altere parla in linguas, un altere los interpreta. Que toto, tamen, sia facite pro le edification del ecclesia. 14.27 Si alicuno parla in linguas, il deberea esser duo, o maxime tres personas a parlar e a torno, e alicuno debe interpretar. 14.28 Ma si nemo pote interpretar, qui vole parlar in linguas debe tacer in le ecclesia. Que ille parla in se mesme e a Deo. 14.29 Que parla duo tres prophetas, e le alteres debe evalutar lo que illes dice. 14.30 E si un altere que es sedite recipe un revelation, le persona que parla debe concluder. 14.31 Pois que vos omnes pote prophetisar, ma uno post le altere, assi totes potera apprehender e esser incoragiate. 14.32 Sin dubita, le spirito del prophetas es subjecte al prophetas, 14.33 proque Deo non es un Deo de confusion, ma de pace.

Como in tote le ecclesias del sanctos, 14.34 le feminas deberea remaner in silentio in le ecclesias, proque a illas non es permittite de parlar. Al contrario, que illas remane in submission, como dice le lege. 14.35 Si illas desidera apprehender qualcosa, que illas pete a lor marito in casa, proque il non es correcte que un femina parla in le ecclesia. 14.36 Esque le parola de Deo procedeva primo de vos o illo veniva a vos solmente?

14.37 Si alicuno considera se mesme esser un propheta o un persona spiritual, deberea recognoscer que lo que io scribe es le commando del Senior. 14.38 Si alicuno lo ignora, ille debera esser ignorate. 4.39 Alora, fratres e sorores, desidera ardentemente de prophetisar, e non prohibi a alicuno de parlar in linguas. 14.40 E face toto in maniera decorose e ordinate.


Retro al indice