Epistola 1 al Corinthios Capitulo 13

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

13[edit]

Le via del amor[edit]

13.1 Si io parla linguas human e angelic, ma io non ha amor, io es simile a un gong strepitose o a un ruito de cymbalos. 13.2 E si io ha le dono del prophetia e cognosce tote le mysterios e tote le scientia, e si io ha tote le fide necessari mesmo pro remover montanias, ma io non ha amor, io es nihil. 13.3 Si io da tote mi benes pro nutrir le povres e si io me sacrifica completemente pro laudabile causas, ma io non ha amor, isto comporta nulle real beneficio.

13.4 Le amor es patiente, le amor es benigne, non invidia. Le amor non se vangloria, non es arrogante. 13.5 Illo non se comporta indecorosemente, non servi se mesme, non se irrita facilemente o nutri resentimento. 13.6 Le amor non gaude del injustitia ma se allegra del veritate. 13.7 Illo excusa toto, crede toto, supporta toto.

13.8 Le amor es sin termino. Si il ha prophetias, illos non servira plus; si il ha linguas, illos cessara; si il ha scientia illo non servira plus. 13.9 Pois que nos cognosce in parte, e nos prophetisa in parte, 13.10 ma quando toto essera complite, lo que es solmente partial non servira plus. 13.11 Quando io esseva un infante, io parlava como un infante, io pensava como un infante, io rationava como un infante. Quando, tamen, io deveniva adulte, io deponeva le cosas del infantia. 13.12 Pois que nunc nos vide le cosas in maniera non completemente clar como un imagine reflectite, ma tunc nos videra facie a facie. Nunc io cognosce in parte, ma tunc io cognoscera plenmente, sicut io ha essite plenmente cognoscite. 13.13 E ora tres cosas permane: le fide, le sperantia e le amor. Le major de illos, tamen, es le amor.



Retro al indice