En gaujiun dla mëssa iubilata dl molto reverendo signur don Iaco Grossrubatscher
| En gaujiun dla mëssa iubilata dl molto reverendo signur don Iaco Grossrubatscher (1865) by Ladin badiot |
| grafia moderna |
- En gaujiun dla mëssa novela dl M.R.S. Ojöp Frëinademez da Oies, zelebrada a Badia, ai 5 d' Agost 1875. Ciantia
- Söles parores dl' Apocalissa c. 2. V. 17. "Vincenti dabo manna absconditum."
Reverendo Primiziant,
Fi ne sëise plü da Oies,
Mo dla Chiesa militanta:
Desprijëis ligrëzes groies,
Por n ciafé sëgn cënt deplü,
Col brilant onur lassö.
Che n' invidiëia le sazerdot?
Bel incö s' él gnü tla man,
A n sëgn, a n pice mote
Chël Bel Dî, a scorné le malan,
Mo cun festa al cil intier,
Y en aiüt a chi, che le chir.
De n bel angel la ligrëza,
Che Se lomina incö söl müs,
O ciarede, ch' ais fermëza,
Fin ch' Üsc dis sará madüs:
Zerto n prou, che vir inozënt,
Dlunch y tres sará contënt.
Mo miraco, che l' ëis vagada
A gní prou söla ria acia
De mile y mile lus por strada:
Guai, tormënc, la mort manacia
Le ri monn verc y ingiané,
Y i sarëis n tai tl edl, ch' i fej me.
Frësca é l' ega y bel sarëna,
Che da crëp vá y placia en banch:
Tan plü bela y de virtú plëna
Dl prou la vita intënta te sanch:
É le discepul fortuné,
So maester sc' ël pó somié.
Vives cënt siur primiziant
Recevede sura le cënt;
Mo i angeli a mile n ciantes
Chël de d' Osc gran paiamënt,
Por i beac en paraisc,
Ch' ëis salvé cun Üsc amisc.
Che ciamó na eterna noza
Deboriada orunse fá;
Söles stëres en caroza
Junde al past, che l' Agnel nes dá:
A mangé - ai Amisc él sigü -
Chël divin mana ascognü.