Doi vedli Gherdëines

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Doi vedli Gherdëines  (1913)  by Franz Moroder
ladin Gherdeina
grafia moderna

Doi vedli Gherdëines.

"Bon di, cunsuegher!"

O bon di, bon di, Jan Mëine, cëla, cëla; chi che n vëija n iede sun chisc auc; me dé del am, che l ie ntervenì velch.

"Sci, sci, Odl, ares che t'es rejon, chi che à mutons, à nuveles, y davia de chël vëni da te per cunsëi".
"O mai, mai, po' ne vënies pra l drët; é pa massa la vëta grossa; posse bën jaghé de cie che se trata, ma lascia audì".

"Pu ses bën, l ie chël mëur, apëina che l à n puech de dobra, ulëssel mefun che n i ciulëssa la breies, l aspieta ert che l posse jì cula schiera, la tlapes àl bele njinià; ne mancia auter che l vedl i lasce la cova y vede tosc a fé tiera da buchei".

"O plan, plan, a chëles ne sarala pa mo, scebën che i nes zera ju i fieres a nëus vedli ngali; ma cie uesa, la roda va ntëur y nia marueia, che l bot, do che l à fat la manies na urela, uel la lascé stlefè. Lascel fé meja, tu arès bën plu blëita, t'es pu ti pitla bicoca per te, ti vedla y la budeleda; tue ti pocseri y fé inò tei gures sciche te fajoves da jëun, y lascia racherné l mut".
"Tu es bel dì, tu, ma sce l n'ie mo regusc; cun si pesima se parcajëntel a fé dut, l foia mefun y zabarieia, ma l ne sà da i dé ala stela; l n'ie bon de jì cul biguec a tò na beuja de fuiam ma bon vé de ciampì y de stadiré, de mené l regagni y de dé mëndes a dut; l stajëssa mefun sun piguel a cialé coche l tëmp ura y a spië do la cristiana. O! y ëila, n urdëni o gor na slabadausa, che jachinea; cie conta pa si bela scëmia, can che la ie tan oda y de jënt custengiona, nia de na bona slaht; la sà mefun da fruetenè, miré si antlaries, da crazé la bariles a si bimba; la ie bën bela ladina, ma la sà apëina da lavé vèl' d'ajià, la cujina n slabergoz y n pasciudac, y pò ala tosc fruà l infirà te ciulaion; l ie ares che la ne sà da i dé n puech de salanc cul pivel a n pitl, la n'à negun artën, y ie me tëme, che sons tosc capëures con doi tei camenostri".


"O! O! tu ves bën drë massa inant, Odl; l ne zima, che dije truep, ma ti bot ie bel ladin y sciche n tarz ti lëures grieves, negun scacaron, y sce l tira do te, iel pa bën regusc de fé si fac, ne se lasceral pa dé manesc o jarné; tu ies mé nsci suditëus, perdona che te l dije. Lascel pu jì datrai ora sun sedil a ciudlé do la budeleda; y po' chësta n'ie pa neguna lelera; sce fussan jëuni, nes cunterbëssela mo nce a nëus l cë, y te ses bën, can che t'ies per maridé na muta, cëli n'iede al'oma, y tlo ne pola pa falé pro ti fiastra Zenza. Ne jide pa a se fé sté, y te ses bën: paré ie mé tizà. L mut à fat na bona vela, y ugnun uel se njinië la cova. Śën t'ei dit mi mënes, nia mpermel".
"O, vëije bën, che son perdù y che muesse dé do; nce tu tënies da d'ëi. In Gottsnomen messeran mefun se rënder y se njinië al'urtionga; ma Turtia, chëla mëura, à pa da sté pra nëus doi jagarëc y nes fleghé".
"Pu sci, sci, chël farala pa danz, chëla n'ahtea pa chi ëi y ne ve lascerà murenté".
"Son propi cuntënt che é podù me rujené ora, y śën ne uei pa plu te tenì su; perdona l desturbo y sta bën".
"Fete bel aut, Odl, y lascete prësc inò udëi, vie plu revel n vila can che t'es blëita; saludeme la cumere".
"Grazia, grazia, nce tu saludeme Crescënza, y dìi che la vënie n'iede ju da nëus cul puntl".