Biblia/Vetule Testamento/Samuel/2 Samuel 10
2 Samuel[edit]
10[edit]
Campania contra le Ammonitas[edit]
1Post ille factos, le rege del Ammonitas moriva e Hanun, su filio, deveniva rege in su placia. 2David diceva: "Io vole exprimer mi loyalitate verso Hanun, filio de Nahash, le mesmo que su patre habeva verso me. Ergo David le inviava un ambassada pro exprimer su condolentias pro le morte de su patre. Quando tamen le representantes de David arrivava in le pais del Ammonitas, 3le officieros ammonita diceva a Hanun, lor senior: "Pensa tu vermente que David mandava iste homines pro honorar tu patre e exprimer su condolentias pro su morte? Plus tosto iste su servitores veniva ci como spiones pro investigar e explorar le citate con le intention, plus tarde, de venir a destruer lo!". 4Alora Hanun faceva sasir le servitores de David, faceva les rader un latere de lor barba, taliar lor vestimentos usque al naticas e pois ille les expelleva con dishonor. 5Quando David audiva de lo que il habeva evenite, ille mandava a dicer les: "Resta a Jericho usque vostre barba cresce de novo, e pois retorna", nam illes habeva essite grandemente humiliate.
6Ora, quando le Ammonitas comprendeva que illes habeva assi causate le indignation de David[1], illes mandava emissarios pro ingagiar mercenarios arameos de Bethrehob e Zobah - 20.000 soldatos de infanteria - e le rege de Maacah con 1000 homines, e 12.000 homines de Tob, pro que illes timeva le vengiantia de David. 7Quando David veniva saper tote isto, ille les mandava contra ille su truppas le plus selectionate. 8Le Ammonita, assi, sortiva in formation de batalia e prendeva position ante le porta del citate, durante que le Arameos de Zobah e Rohob insimul al homines de Tob e Maacah prendeva position separatemente in le campo aperte.
9Joab videva que il habeva un linea de batalia contra ille sia a fronte que a retro; assi ille faceva un selection del homine melior de Israel e les desplicava contra le Arameos. 10Ille pois poneva le resto del truppas sub le commando de su fratre Avishai e les desplicava contra le Ammonitas. 11Johab diceva: "Si le Arameos comproba se troppo forte pro me, tu veni a mi adjuta; e si le Ammonitas comproba se troppo forte pro te, io venira a tu adjuta. 12Que nos sia forte e resolute pro amor de nostre populo e del terra de nostre Deo, e le Senior facera lo que ille reputa le melior!".
13Alora Joab e le trupas que esseva con ille lanceava un attacco contra le Arameos, que fugiva ante a illes. 4Quando le Ammonitas videva que le Arameos habeva essite ponite in fuga, mesmo illes fugiva ante a Avishai e se retirava in le citate. Assi Joab quitava le attacco contra le Ammonitas e retornava a Jerusalem.
15Le Arameos, vidente que le Israelita les habeva infligite un defaite, regruppava su fortias. 16Hadadeser alora mandava a vocar le altere Arameos que resideva cis le riviera Euphrate[2], e illes veniva a Helam. Shobach, le general que comandava de armea de Hadadeser, les conduceva. 17David esseva informate de isto e, mobilitate tote Israel, transversava le Jordan e adiva a Helam. Le Arameos se poneva assi in formation de battalia ante a David pro attaccar le. 18Le Arameos, tamen, fugiva ante a Israel. David assi occideva 700 soldatos aramee sur carros de combatto e 40.000 soldatos a pedes. Ille anque frappava Shobach, le general que les commandava, le qual moriva ibi. 19Quando pois tote le reges que essera vassallos de Hadadezer, videva que illes habeva essite battite per Israel, illes faceva pace con Israel e deveniva su vassallos. E le Arameos non plus hasardava adjutar le Ammonitas.