Biblia/Vetule Testamento/Genesis/Genesis 45
Genesis[edit]
45[edit]
Joseph revela su identitate[edit]
1Joseph non poteva plus continer se in ultra. Il habeva tro de personas ibi, unde ille diceva a su attendentes: “Foras! Retira vos de mi presentia!”. Assi, ille remaneva sol con su fratres quando ille se manifestava a illes. 2Alora ille erumpeva in un forte plancto. Su gemitos esseva tanto forte que le Egyptianos los poteva audir e subito de isto esseva informate le corte del Pharaon.
3“Io es Joseph!”, ille diceva a su fratres, “Es mi patre ancora in vita?”. Su frates, tamen, non poteva responder tanto que illes esseva terrificate de vider Joseph stante coram illes! 4Accede ad me”, ille les diceva clementemente. E, accedente les prope, ille les diceva de novo: “Io es Joseph, vostre fratre, qui vos vendeva ut reducer le in sclavitude in Egypto. 5Non contrista vos, e non sia irate con vos ipse pro haber me vendite a iste placia. Il esseva pro vostre salute que Deo me mandava hic avante a vos in Egypto. 6Durante iste duo annos passate il habeva un fame in le terra e pro cinque annos de plus il habera ni aratura ni recoltas. 7Deo me mandava avante a vos pro preservar vos super le terra e salvar vostre vita per un grande liberation. 8Il non esseva vostre decision a mandar me hic, ma le proposito de Deo. Ille me rendeva un consultor de Pharaon, domino super tote su familia, e governator del integre Egypto. 9Ora retorna cito a mi patre, e dice le: ‘Isto es lo que tu filio Joseph dice: Deo me rendeva domino de tote le terra de Egypto. Descende ad me, non retarda! 10Tu va habitar in le terra de Goshen, e tu vivera juxta me - tu, tu filios, tu granfilios, tu oves, tu greges, e tote lo que tu possede. 11Io te providera de nutrimento ibi, quia il habera ancora cinque annos de fame. Alteremente tu devenirea indigente - tu, tu familia e tote lo que te pertine’. 12Tu e mi fratre Benjamin pote certemente vider con vostre oculos ipse que io es vermente Joseph[1]”. 13Va e dice a mi patre in re le position eminente que io attingeva hic in Egypto. Describe a ille tote lo que vos ha vidite, e deinde adduce cito mi patre hic”. 14Plorante de gaudio, Joseph imbraciava Benjamin, e Benjamin faceva le mesmo. 15Deinde Joseph osculava cata un de su fratres e plorava super illes. Postea illes incipeva parlar liberemente con illes.
Le Pharaon invita Jacob in Egypto[edit]
16Le nova subito pervenica al palatio de Pharaon: “Le fratres de Joseph ha arrivate!”. Pharaon e su officieros esseva complacite de audir isto. 17Pharaon diceva a Joseph: “Dice a tu fratres: ‘Isto es lo que vos debe facer: ‘Onera vostre bestias de carga e hasta vos ir al terra de Canaan. 18Deinde prende vostre patre e tote su gente, e retorna hic ad me. Io dara vos le melior terra de Egypto, e vos mangiara le productos melior de ille terra’”. 19Deinde Pharaon diceva a Joseph: “Dice a tu fratres: “Prende carros ab le terra de Egypto ut transportar vostre parve infantes e vostre uxores, e porta hic vostre patre. 20Non preoccupa vos de portar vostre mobiles e utensiles, quia le melio de tote le terra de Egypto essera vostre”.
21Assi, le filios de Israel faceva como les esseva dicite. Joseph les provideva de carros, como Pharaon habeva commandate, e ille les dava provisiones pro le viage. 22E ille dava a cata un de illes vestimentos nove - ma a Benjamin ille dava cinque cambios de vestimento e tre centos pecias de argento. 23Ille mandava alsi a su patre dece asinos onerate con le melior productos de Egypto, e dece asinas onerate con frumento, panes e altere provisiones que illes haberea necessitate durante lor viage.
24Ergo Joseph dimitteva su fratres e les exhortava dicente: “Per le via non litiga inter vos super tote isto[2]!”. 25E illes ascendeva ex Egypto e retornava in le terra de Canaan a lor patre Jacob. 26Illes les diceva: “Joseph es ancora in vita e ille ipse es le governator de tote le terra de Egypto!”. Jacob, tamen, in audir iste nova remaneva esturdite e non voleva creder les. 27Quando, tamen, illes repeteva a Jacob tote lo que Joseph les habeva dicite, e quando ille videva le carros que Joseph habeva mandate pro transportar le, le spirito de lor patre esseva reviviscite. 28Tunc Jacob exclamava: “Tote isto debe esser ver[3]! Mi filio es ancora in vita! Io debe vader a vider le ante que io mori”.