Biblia/Vetule Testamento/Genesis/Genesis 18

←Genesis 17

Le Biblia in Interlingua Genesis

Genesis 19→

Genesis

18

Tres visitatores special

¹Le Senior appareva a Abraham juxta le Querco de Mambre durante que ille sedeva al entrata de su tenta durante le tempore le plus calide del die. ²Abraham levava su oculos e subito le appareva tres homines que stava prope de ille. Quando ille les videva, ille iva currente a lor incontro ab le entrata del tenta e les dava le benvenita prosternante^[1] se in terra.

³Ille diceva: “Mi Senior^[2], si il te place^[3], remane hic un poco con me, tu servitor. ⁴Reposa al umbra de iste arbore durante que aqua sia portate a vos pro lavar vostre pedes. ⁵E, nam tu honorava me, tu servitor, con iste visita, permitte que io prepara pro vos alco a mangiar pro refrescar vos ante prosequer vostreviage”. Illes replicava: “De accordo. Face como tu ha dicite”.

⁶Assi Abraham se hastava a in le tenta e diceva a Sarah: “Presto! Prende tres mensuras de flor de farina, impasta lo, e face panes”. ⁷Deinde Abraham curreva al grege e seligeva un vitello tenere e bon, e lo dava a un de su servitores, que rapidemente lo preparava. ⁸Abraham, pois, prendeva un poco de cualio e de lacte, insimul al vitello que habeva essite preparate, e poneva le alimento coram illes. Illes mangiava durante que ille stava juxta sub le arbore.

⁹Deinde illes le peteva: “Ubi es Sarah, tu uxor?”. Ille replicava: “Ibi, in le tenta”. ¹⁰Uno de illes diceva: “Io certemente retornara a te in iste tempore del proxime anno^[4] e tu uxor, Sarah, habera un filio”. (Ora Sarha habeva audite iste parolas al entrata del tenta, retro a ille). ¹¹Abraham e Sarah esseva ambes vetule, de etate multo avantiate; Sarah de multe tempore habeva passate le etate de generar infantes. ¹²Assi Sarah rideva occultemente e pensava: “Post haber tanto extenuate, e mi senior alsi es vetule, poterea forsan io ancora haber le placer de generar filios?”.

¹³Alora le Senior diceva a Abraham: “Quare Sarah rideva e diceva: ‘Esque io vermente potera haber un infante durante que io es tanto vetule?’ ¹⁴Esque forsan il ha qualcosa de impossibile pro le Senior? Io retornara a te in iste tempore del proxime anno e Sarah habera un filio”. ¹⁵Deinde Sarah mentiva e diceva: “Io non rideva del toto!”, quia illa habeva pavor, ma le Senior diceva: “No! Tu rideva!”.

Abraham intercede pro Sodoma

¹⁶Inde, quando le homines se levava pro partir, illes reguardava verso Sodoma. (Ora, Abraham les habeva accompaniate pro un breve tracto). ¹⁷Alora le Senior diceva: “Io non pote celar de Abraham lo que io es super le puncto de facer. ¹⁸Quia Abraham certo devenira un grande e potente nation, e tote le nationes del terra essera benedicite per su medio. ¹⁹Io le seligeva, ut ille dirige su filios e lor familias post ille a observar le via del Senior in facer lo que es juste e recte. Ita le Senior dara a Abraham quid ille le promitteva”.

²⁰Alora le Senior diceva: “Le clamor contra Sodoma e Gomorra se multiplicava, e lor peccato se aggravava multo. ²¹Io es super le puncto de descender e vider si illes es tanto malefic quanto le clamor suggere. Si no, io vole saper”.

²²Le duo homines se verteva e se dirigeva verso Sodoma, ma Abraham ancora stava coram le Senior. ²³Abraham se approximava e diceva: “Esque tu vermente va perder le justos con le impios? ²⁴Si in le citate se trova cinquanta justos, esque tu vermente va perder le citate integre e non sparniar ille loco propter le cinquanta justos que se trova in illo? ²⁵Certo tu non facerea un tal cosa, occidente le justos insimul al impios, tractante le justos e le impios in le mesme maniera! Certo tu non lo facerea! Nonne le judice de tote le terra facerea lo que es juste?”.

²⁶Assi le Senior replicava: “Si io trova in le citate de Sodoma cinquanta justos, io sparniara ille integre loco propter illes”.

²⁷Alora Abraham peteva: “Ecce, io incipeva parlar ad mi Senior nonobstante io es solmente pulvere e cineres. ²⁸Vamos supponer que il ha cinque de minus que le cinquanta justos. Esque tu vaderea deler le integre citate proque cinque care?”. Ille replicava: “No, io non delera le citate integre si io trova ibi quaranta-cinque justos”.

²⁹Alora Abraham de novo diceva a ille: “Vamos supponer que ibi se trova solmente quaranta justos”. E le Senior replicava: “Io non percutera le citate propter quaranta justos”.

³⁰“Que le Senior non sia irritate de mi persistentia, e io va parlar ancora. Vamos supponer que ibi se trova solmente trenta justos”. Le Senior replicava: “Io non lo facera si io trova ibi trenta justos”.

³¹Abraham diceva: “Nam io interprendeva parlar al Senior: vamos supponer que ibi se trova solmente vinti justos”. Le Senior replicava: “Io non les occidera propter ille vinti justos”.

³²Finalmente Abraham diceva: “Io te obsecra, Senior, non va esser irritate contra me e io va parlar ancora un vice solmente. E si on trova ibi solmente dece justos?”. Le Senior replicava: “Io non va deler le citate propter ille dece”.

³³Terminate su conversation con Abraham, le Senior procedeva, e Abraham retornava a su tenta^[5].

Notas

1. Le prosternamento esseva facite ante reges o in adoration de Deo. Abraham habeva comprendite que ille visitatores habeva un rango exceptional.
2. Le MT ha le forma אֲדֹנָי (ʾadonay, “Senior”) que es reservate pro Deo. Isto pote esser le resultato de un activitate posterior de scribas. Le scribas, qui sapeva que illes esseva Deo, probabilmente poneva iste punctuation in vice del plus commun אֲדֹנִי (ʾadoni, “mi senior”).
3. O “si io obteneva gratia a tu oculos”.
4. Litt. “Quando le tempore revive”, o “pro iste tempore le proxime anno”.
5. O “in su loco”.