Biblia/Nove Testamento/Johannes Epistolas/1Johannes 3

←1 Johannes 2

Le Biblia in Interlingua Epistolas de Johannes

1 Johannes 4→

Prime epistola de Johannes

Capitulo 3

Esser filios de Deo

¹Vide quomodo le Patre nos ama: ille nos appella "su filios", e nos les es! Ma illes qui pertine a iste mundo^[1] non lo recognosce, quia illes non le cognosce. ²Car amicos, filios de Deo nos es nunc, ma como nos essera non es apparente, quia illo non ancora esseva revelate. Nos sape que quandocunque illo^[2] essera revelate nos essera simile a ille, proque nos le videra justo sicut ille es. ³E omnes qui ha iste sperantia in lor cordes se purifica, justo como Jesus es pur.

⁴Omnes qui committe peccato, committe un transgression del Lege de Deo^[3], quia le peccato es un transgression del Lege de Deo^[4]. ⁵Vos sape que Jesus veniva pro remover nostre peccatos, e in ille il ha nulle peccato. ⁶Omnes qui permane in ille^[5] non pecca^[6]. Omnes qui pecca non le cognosce, ni comprende qui ille es^[7].

⁷Car filios, non permitte que alicuno seduce vos re isto: qui face lo que es juste monstra de esser juste, sicut le Christo es juste. ⁸Qui continua facer lo que es peccato, monstra de pertiner al diabolo, le qual pecca desde le initio Le Filio de Deo, tamen, veniva pro destruer le obras del diabolo. ⁹Omnes qui ha Deo como lor Patre^[8] non persevera in le peccato^[9], proque le sperma de Deo es in illes. Illes non persevera in peccar quia illes esseva generate de Deo. ¹⁰On pote assi distinguer inter qui es le filios de Deo e le filios del diabolo: omnes qui non face lo que es juste e non ama su confratres non pertine a Deo^[10].

Deo es amor, assi nos debe amar le unes le alteres

¹¹Isto es le message que vos audiva ab initio: que nos debe amar le unes le alteres. ¹²Nos non debe esser sicut Cain: ille pertineva al Maligno e occideva su fratre. E propter que ille le occideva? Quia ille faceva lo que es mal, e su fratre faceva lo que es juste.

¹³Ergo, non sia surprendite, fratres, si le mundo odia vos. ¹⁴Si nos ama nostre confratres, isto proba que nos transiva del morte al vita. Qui non ama permane in le morte. ¹⁵Omnes qui odia su confratre es, de facto, un homicida, e tu sape que le homicidas non ha in illes vita eterne. ¹⁶Nos perveniva cognoscer lo que es le ver amor: que Jesus relinqueva^[11] su vita pro nos. Ita nos debe esser preste a relinquer nostre vita pro nostre confratres. ¹⁷Si alicuno possede substantias^[12] de iste mundo e vide su confratre que care de su necessitate vital e non es preste misericordiosemente sublevar le de tal condition, como poterea le amor de Deo demorar in ille?

¹⁸Car filios, il non suffice asserer con parolas que nos ama, ma il es nostre actiones que demonstra si lo que nos dice es veritate^[13]. ¹⁹Nostre actiones va monstrar que nos pertine al veritate. Il es assi que nos potera esser confidente quando nos presentara nos coram Deo. ²⁰Tunc, mesmo si nostre cordes poterea facer nos sentir culpabile^[14], Deo es plus grande del sentimentos de nostre cordes, e ille cognosce toto. ²¹Car amicos, si nos non senti esser culpabile, nos potera venir a Deo con fiducia, ²²e nos recipera de ille quecunque nos petera, quia nos le obedi e face le cosas que le place.

²³E isto es su commandamento: nos debe creder in le nomine de su Filio Jesus Christo, e amar le unes le alteres, sicut ille commandava a nos. ²⁴Qui obedi al commandamentos de Deo permane in communion con ille, e ille con illes. Nos sape que Deo demora in nos per le Spirito que ille nos dava.

Notas

1. O, simplemente, “le mundo”.
2. Lo que nos essera. Multes comprende le subjecto de φανερωθῇ (phanerōthē) como “ille”, a dicer, como un referentia a Jesus Christo, proque le mesme verbo esseva empleate in 2:28 in referentia al parousia (secundo advento). In le contexto immediate, tamen, un melior analogia es ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα (ephanerōthē ti esometha) in 3:2a. Ibi le proposition τί ἐσόμεθα es le subjecto del verbo passive: “illo non ancora esseva revelate”. Del puncto de vista grammatical il es melior, ergo, vider le subjecto de φανερωθῇ como “illo”, plus tosto que “ille” in referentia a τί ἐσόμεθα in 3:2a. Isto accentua le contrasto in le verso inter le stato presente (“non ancora revelate”) e le stato futur (“essera revelate”) del christianos, e, im omne caso, isto evenira al parousia..
3. τὴν ἀνομίαν (anomia, anarchia, illegalitate).
4. ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία (litt. le peccato es anomia).
5. Qui vive in comunion con ille.
6. “ha le determination de non committer peccatos”.
7. O “ni le videva ni le cognosceva”. Le autor face hic un clar distinction inter su oppositores, que, como indifferentistas moral minusprecia le signification del peccato in le vita del christiano, e su lectores, que, como ver christianos recognosce le signification del peccato quia Jesus veniva pro remover lo (3:5) e pro destruer lo como opera del diabolo (3:8).
8. O “Omnes qui ha Deo como lor Patre”, “Omnes qui esseva (re)generate (spiritualmente) per Deo”.
9. O litt. “illes non pecca”.
10. O “non es ex Deo”.
11. O “deponeva”, “renunciava”.
12. Medios de subsistentia, benes material o proprietates.
13. O “vamos non amar con parolas o con le lingua, ma in factos e veritate”.
14. O “Si nostre cordes nos condemna”.