Bel incö unse nos d’ Antermëia

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Bel incö unse nos d’ Antermëia by Emma Dapunt
Ladin badiot
grafia moderna

Bel incö unse nos d’ Antermëia.

Bel incö unse nos d’ Antermëia
Albü chisc dis na büsia y na vëia
Por mostré ai Todësc y Ladins
Coche savun da forní i albins.

Bele chi agn dl 18 y 19
Che signur Primiziant do la vera é gnü
Y spo che süa uma á cumpré sön chël rü
Savônse ci ch’ al gnô de Pire de Rü.

Incö düc plëgns de santa ligrëza
Sunse chiló abiná
Y dlunch odunse belëza
Sciöche al foss da d’ aisciöda de ma.

Signur Primiziant, Signur Pire
La festa che nos un incö
Lascede ma ch’ un s’ la chires
Mo no ch’ al la ciafes pa incö.

Dijëis’ la mëssa novela
por le pere, i fredesc, caos?
Al é pa la osta plü bela
Ponsede, se periun, ince a nos.

S. Tomesc y nosc S. Antone
I speri ch’ ai prëies por os
Che les ciampanes a mëssa se sona
Mez secul – bela grazia chësc foss.

Na picia fraziun sunse nos d’ Antermëia
Fraciá jö da Pütia sciöche na fëia
De stletes ciampanes, mo mi co na bronsina
Che sona lafora ai capazi da Rina.

Nosc cor é pice, nüsc orghi no gragn,
Mo aspetede val’ ann
Ingrandí unse la dlijia pitorada dër bel
Dí oresson: aposta por le sazerdot novel.

Caro jorman, nosc Primiziant
Rengraziun a Dî dan da döt cant
Dilan spo a os – dé dl tö – chël foss tort
Dilan de chësc de – Dî s’ le paies bëgn fort.

Y os ciantadus, os cers amisc
Vedli y jogn, os röc y os grisc
Fajede a signur Pire – no al fre – al jorman
N
foreign:evviva
bëgn gran – che an s’ aldes a Al Plan. 

grafia originale

Bel incö unse nos d’ Antermëia.

Bel incö unse nos d’ Antermëia
Albü chisc dis na büsia y na vëia
Por mostré ai Todësc y Ladins
Coche savun da forní i albins.

Bele chi agn dl 18 y 19
Che signur Primiziant do la vera é gnü
Y spo che süa uma á cumpré sön chël rü
Savônse ci ch’ al gnô de Pire de Rü.

Incö düc plëgns de santa ligrëza
Sunse chiló abiná
Y dlunch odunse belëza
Sciöche al foss da d’ aisciöda de ma.

Signur Primiziant, Signur Pire
La festa che nos un incö
Lascede ma ch’ un s’ la chires
Mo no ch’ al la ciafes pa incö.

Dijëis’ la mëssa novela
por le pere, i fredesc, caos?
Al é pa la osta plü bela
Ponsede, se periun, ince a nos.

S. Tomesc y nosc S. Antone
I speri ch’ ai prëies por os
Che les ciampanes a mëssa se sona
Mez secul – bela grazia chësc foss.

Na picia fraziun sunse nos d’ Antermëia
Fraciá jö da Pütia sciöche na fëia
De stletes ciampanes, mo mi co na bronsina
Che sona lafora ai capazi da Rina.

Nosc cor é pice, nüsc orghi no gragn,
Mo aspetede val’ ann
Ingrandí unse la dlijia pitorada dër bel
Dí oresson: aposta por le sazerdot novel.

Caro jorman, nosc Primiziant
Rengraziun a Dî dan da döt cant
Dilan spo a os – dé dl tö – chël foss tort
Dilan de chësc de – Dî s’ le paies bëgn fort.

Y os ciantadus, os cers amisc
Vedli y jogn, os röc y os grisc
Fajede a signur Pire – no al fre – al jorman
N evviva bëgn gran – che an s’ aldes a Al Plan.