A Tone da Dosses ‒ l di de si noza

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
A Tone da Dosses ‒ l di de si noza  (1921)  by Ujep Antone Perathoner
Gherdeina
grafia moderna

A Tone da Dosses ‒ l di de si noza.


Sciche n sà da cunté
Ies per t' maridé
Perchël muessi te spieghé
Coche t' es da fé
Che ne t' ebes da te daudé
A la lascé stlefé.

Bel nosc pere Adam
‒ Da vedlamënter zacan, ‒
El à ence purvà
Y s’ à maridà.
Si pussibl al fà
Y nia n’ à juà.
Sceche conta la jënt
Fovel valënt;
Ma Dieva curiëusa,
Burta y gulëusa,

Furiëusa y stemiëusa,
Strancëusa, slabadëusa,
Mata y ria
Schiche na stria,
Ti menova dl sciadas
Ne fova degun gspas
Ju per l spinel,
Euca cie mel
Puere cutel.

Scebën che l n' ie buseres
Cun tel vedla zuseres
Dal cë plën d' estri
Y dur sceche menestri,
Vues mpo te spazé
Y vues te mpazé
Cun en ëila
‒ Per dieja stëila ‒
Cu na tel pitla muta
Blota dl duta.
Nfati ne sé cie dì;
Ne te ies da cunvertì,
Te ues la lasce stlefé
Te ues la purvé ‒ maridé.

Tresl, blota y fina
Tocheme la mina
Sibes drët valënta
Cul uem y cuntënta.
Do la vedla usanza
A fé de bona crianza
Jeten su na boza!
Fé na drëta noza!
Nvieia i parënc,
Prevesc y cunescënc,
Segonc y segundines
La nones y ujines,
Cun slapes y cazines,
Mutans y mutons
Da sëira i gratons.

Tone! Ne te lascé cuiené;
L ie belau da se cunferté
Sul bon maië y gusté.
Jopa da cërn
Fanziëutes da gherm
Lianies y fuiadines
Pratà de punjines
Bales y craut
N crafon bon ciaut.
Crojul y fuià
Dl dut da levà.
Tirtles da ula,
Da sëira na pula,
Na prata de purcel
Cërn de vadel,
Dut bel mujel.
Crafuncins tl smauz
Drët bon ciauc,
Miel y pavé
Dl dut assé.
Fanedes leprò
Na tëurta daledò.

Bier y vin
Che n' ie na fin.
Ne iel da se cunferté
Su n tel bon gusté?

Y vo da noza
Sturjede la boza,
Unide adum
Dut al infum
N bel gran grum.
Cul guant da sandì,
Cula filza da rì
Schech’ i toca da jì.

I ciauzei biei lucënc
Y no massa strënc;
Ulon pa suné
Cianté y balé.
Cula nevicia y la fenans
Cun duta la mutans.
Cula beles y la burtes
Cula longies y la curtes,
Che les n’ ebe da se lamenté
Che son da lasceme sté.

Velch arales daniëura da dì
Sibe pa ujin o sibe pa nsci;
Una arà na gran mueia
L’ autra na drëta ueia;
Ne te lascé me punché,
Ne te la lascé me mucé
O rué mo dan maridé.

Per truep ares da t' cruzié
Per la mujiga ence da te festidië;
Cherubin cun l’ armonia
Te faral la cianfonia,
Perchël iel da se cunferté
Sun chësc bel maridé,
Sul sauté y balé
Y sul bon gusté.

Recurdeve duc adum
Union pa n bel gran grum,
Ne fajon pa da cuiené
Che n muesse se daudé.
A Tone ti bincions
N tlap de mutons
Che peta svaions
Uni ann na cuna
Sanità y fertuna,
La ustaria plëina de jënt
Che te sibes for cuntënt.

Le fëna bela valënta
Y no puvertà no stënta.
Sendula t' ei spiegà,
Coch’ l muessa unì fà. ‒

Chiche t’ à scrì
Ne vëniel dì,
Vië a me crì,
Sce te ses ulà jì.