ქ. ნებითა და შეწევნითა ღ(მრ)თისათა, ესე წყალობისა და სითარხნის ნიშანი გიბოძეთ ჩვენ, დედოფალთ-დედოფალმან, პატრონმან თამარ და ძემან ჩვენმან პირმშომან, მეფემან პატრონმან ლუარსაბ , თქვენ, ბობნაველთა წმინდის გიორგის მოსამსახურეთა.
მას ჟამსა, ოდეს მოგვიდეგით კარსა და სითარხნის სიგელი დაგვეაჯენით, ჩვენცა მოკითხული ვჰქენით, და პირველთა მეფეთაგანცა თარხანნი ყოფილიყვენით, და სიგელიცა გქონდათ. აწეცა, ჩვენად სადღეგრძელოდ და გასამარჯვებლად და მეფობისა ჩუენისა წარსამართებლად, სიგლითა ამით გათარხნეთ და განგათავისუფლეთ. ასე რომე, არაფერი საჩვენო სათხოვარი და გამოსაღები არა გეთხოებოდეს-რა ერთის ზვრის სამუშაოსა და ციხის აგების მეტი. სხუა არასთანა არა გთხოვოთ რა და არც ეს სიგელი მოგიშალოს.
აწე, გიბრძანებთ კარისა ჩუენისა ვაქილ-ვაზირნო და ატენისჴევის მოურავნო და მოსაქმენო, თქუენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგადცა ამ ჩვენგან ნაბოძებს სიგელში ეწეროს. ნურცა რას თქვენ შეუშლით და შეეცილებით, თვინიერ თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე.
დაიწერა ნიშანი და ბრძანება ესე ქ(ორონი)კ(ონ)სა სჟვ, მარტის კთ, ჴელითა კარისა ჩვენისა მწიგნობრისა თუმანიშვილის ნასრისათა .