ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ/ភាគទី១/22

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ, ភាគទី១
អណ្ដើកនិងស្វា


២២- រឿង​ អណ្ដើកនិងស្វា




មាន​រឿង​និទាន​មួយ​ថា អណ្ដើក និង​ស្វា វា​សុំ​ធ្វើ​ដន្លង​គ្នា តែ​គ្មាន​កូន​ចៅ​ទៅ​ចង​ពន្ធ​អ្វី​ទេ គ្រាន់​តែ​និយាយ​ថា សុំ​គ្នា​ធ្វើ​ដន្លង ។ សត្វ​ទាំង​ពីរ ស្រឡាញ់​រាប់អាន​គ្នា ដូច​ដន្លង​អ្នក​ទាំង​ពួង​នោះ​ដែរ ។ លុះ​ចំណេរ​យូរ​ទៅ ដន្លង​ខាង​ស្វា​នោះ គេ​មាន​កូន​ត្រូវ​រៀប​ការ គេ​ហៅ​ភ្ញៀវ​ពួក​ស្វា សន្មត​ថ្ងៃ​នឹង​ស៊ី​ការ ទើប​នឹក​ឃើញ​អណ្ដើក​ជា​ដន្លង​ថា « យើង​ការ​កូន​នេះ ហៅ​ភ្ញៀវ​អស់​ហើយ នៅ​តែ​អណ្ដើក​ជា​ដន្លង មិន​ទាន់​បាន​ទៅ​ប្រាប់​ឥឡូវ ជិត​ថ្ងៃ​ការ​ណាស់​ទៅ​ហើយ បើ​ដូច្នោះ​ឲ្យ​បម្រើ​ទៅ​អញ្ជើញ​គាត់​ផង បំណាច់​យើង​រាប់អាន​គ្នា យូរ​ឆ្នាំ​ណាស់​មក​ហើយ » គិត​ហើយ​ក៏​ចាត់​បម្រើ​ឲ្យ​ទៅ​អញ្ជើញ ។ ថ្ងៃ​ដែល​គេ​ប្រជុំ​ញាតិ​ស៊ី​ការ​នោះ អណ្ដើក​ក៏​ទៅ​ដល់​ដែរ តែ​នឹង​ឡើង​ទៅ​ស៊ី​ផឹក​នឹង​គេ​មិន​រួច ។ ពួក​ស្វា​បាន​ឃើញ ក៏​ទៅ​ប្រាប់​ដន្លង​ស្វា​ថា « ត្បិត​ដន្លង​អណ្ដើក​មក​ដល់​ហើយ នៅ​ឯ​ក្រោម​ដើម​ឈើ » ។ ដន្លង​ស្វា​ចុះ​មក ឃើញ​អណ្ដើក​ក៏​ប្រាប់​ថា​ដន្លង​ឯង​ឡើង​មិន​រួច​នឹង​គេ មាន​តែ​ដន្លង​ឯង​ខាំ​វល្លិ​នេះ​ចុះ យើង​នឹង​ស្រាវ​ឡើង ប៉ុន្តែ​បើ​មិន​ទាន់​ដល់​ទៅ​កន្លែង​ដែល​យើង​អង្គុយ​ទេ ដន្លង​ឯង​កុំ​និយាយ​ឲ្យ​សោះ ទោះ​បី​ឃើញ​អ្វី ឬ​គេ​ថា​អ្វី​ក៏​ដោយ, តែ​និយាយ​ធ្លាក់​មក​ស្លាប់​ហើយ ។ អណ្ដើក​ទទួល​បណ្ដាំ​ដន្លង​នោះ​សព្វ​គ្រប់​ហើយ ក៏​ទទួល​ខាំ​វល្លិ ។ ពួក​ស្វា​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​ស្រាវ​វល្លិ​នោះ​ឡើង នាំ​អណ្ដើក​ទៅ​ឯ​ថ្នាក់​លើ ។


លុះ​ទៅ​ជិត​ដល់​កន្លែង ដែល​គេ​នឹង​ដាក់​នោះ ជួន​ជា​ដន្លង​ស្រី​ស្វា ឃើញ​អណ្ដើក ក៏​សួរ​ដោយ​រាប់អាន​ថា « ដន្លង ! សុខ​សប្បាយ​ទេ​ឬ ? » ។ អណ្ដើក​ភ្លេច​ពាក្យ​បណ្ដាំ ហា​មាត់​ស្ដី​ទៅ​នឹង​ដន្លង ក៏​របូត​មាត់ ធ្លាក់​ខ្លួន​ដល់​ដី​បែក​ស្នូក​ដូច​គេ​បោក​នឹង​ថ្ម ស្លាប់​នៅ​វេលា​នោះ ខាន​ស៊ី​ការ​នោះ​ទៅ ។


មាត់​អណ្ដើក