გიჸორდანი ართიანი
თე ქიანას ოდო რეთი, ართიანი გიჸორდანი,
მუს ოცილუთ, მუს ონტერუთ, მუს ანჯარენთ ართიანსჷ.
საკუთარი მუთუნი ვა რე, დოუჯერით განგებასჷ,
საწმოხონო მუ მიღუნა, ნათხირი რე ჟირი დღასჷ.
მუშენჲ გილეჩიებუთჷ ართიანიშ საყვედურცუ
სიმართლე დო სიმტყუნესუ
„აკა სი რექჷ–შო“ აკას ვაუგორუნთ დუსუ,
მუ გერძუნა ოგაფური, მუშენი თქუანთ უგემურსუ,
მარა მუთუნი ვაჯერენს კოჩიში გურსუ უბედურსუ.
შხვაში ამბეშა მიშულა, სახარებას ცოდათ ჭარუ,
შხვაში გორაფა, შხვაში ლანძღუა, სქანიანსჷ მუს ოხვარუ.
სქანი დუსუ დეეკვირი შხვაში საქმე ნუ გოხარუ
კოჩიში გერი ჰარამი რე, თიში საქმე თის ონჯარუ.
თე ქიანას დეეკვირი, ბრელინერო ფერს ირთანსჷ,
ამდღა სქანო ორწყექჷ-დო, ჭუმანი განშე ეგირთანსჷ,
დროსჷ გოღალაფუანსჷ, აგირთუანს ჟირი დღასჷ,
თინა ვარა ვეფირქათჷ, მუთუნი ჯგირქჷ გოგირთასჷ.