ဥဂ္ဂသေနဝတ္ထုဂါထာ
၂၄-တဏှာဝဂ်
၆-ဥဂ္ဂသေနဝတ္ထုအဋ္ဌကထာဂါထာ
ကရောဟိ ရင်္ဂံ ပရိသာယ, ဟာသယဿု မဟာဇနံ။
နဋပုတ္တ၊ ဂျွမ်းဘားကချေသည်၏ သားဖြစ်သော။ မဟဗ္ဗလ၊ ကြီးသော အား ရှိသော။ ဥဂ္ဂသေန၊ ဥဂ္ဂသေန! ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ပဿ၊ ဂျွမ်းဘားအတတ်ကို ပြပါလော။ [“ပဿ၊ ဂျွမ်းဘားအတတ်ကို ရှုစားစေလော”ဟု သဒ္ဒတ္ထပေး။ ကာရိတ်ကျေ။] ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ရင်္ဂံ၊ ဂျွမ်းဘားကပြမှုကို။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော။ မဟာဇနံ၊ များစွာ သော လူအပေါင်းကို။ ဟာသယဿု၊ ပျော်ရွှင်စေပါလော။ (ဋ္ဌ-၂၅၈)
ကရောမိ ရင်္ဂံ ပရိသာယ, ဟာသယာမိ မဟာဇနံ။
မဟာပည၊ ကြီးသော ပညာရှိတော်မူသော။ မဟိဒ္ဓိက၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိ တော်မူသော။ မောဂ္ဂလ္လာန၊ အရှင်မောဂ္ဂလ္လာန်! ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ပဿ၊ ရှုစား တော်မူပါ။ ပရိသာယ၊ ၌။ ရင်္ဂံ၊ ကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါမည်။ မဟာဇနံ၊ ကို။ ဟာသယာမိ၊ ပျော်ရွှင်စေပါမည်။ (ဋ္ဌ-၂၅၉)
ဥဂ္ဂသေနဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
သဗ္ဗတ္ထ ဝိမုတ္တမာနသော, န ပုနံ ဇာတိဇရံ ဥပေဟိသိ။
ပုရေ၊ ရှေးအတိတ်ခန္ဓာ၌။၁ (တဏှံ၊ တပ်မက်မှုတဏှာကို။) မုဉ္စ၊ စွန့်လွှတ်လိုက် ပါလော။ ပစ္ဆတော၊ နောင်အနာဂတ်ခန္ဓာ၌။ (တဏှံ၊ ကို။) မုဉ္စ၊ လော။ မဇ္ဈေ၊ အလယ် ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာ၌။ (တဏှံ၊ ကို။) မုဉ္စ၊ လော။ (ဧဝံ သန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်လသော်။) ဘဝဿ၊ ဘဝသုံးပါး၏။ ပါရဂူ၊ (အဘိညာစလျက်, အစွမ်းငါးချက်ဖြင့်) တစ်ဖက်ကမ်းပေါက်, အဆုံးရောက်သည်။ (ဟုတွာ၊ ၍။) သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရား၌။ ဝါ၊ မှ။ ဝိမုတ္တမာနသော၊ မငြိမကပ် လွတ်လပ်သော စိတ်ရှိလျက်။ (ဝိဟရန္တော၊ နေလသော်။) ပုနတစ်ဖန်။ [ဆန်းကြောင့် နိဂ္ဂဟိတ်လာ၍ ဂါထာ၌ “ပုနံ”ဟု ရှိသည်။] ဇာတိဇရံ၊ မွေးဖွားအိုမင်း, သေရခြင်းသို့။ န ဥပေဟိသိ၊ မကပ်ရောက်ရတော့လတ္တံ့။၂ (ပါ-၃၄၈)
၁။ပုရေ။ ။ နီတိသုတ္တ-၃၈၁၌ ပုရေနိပါတ်ပုဒ်ဟု ဆို၏၊ ထိုအလို သ္မိံဝိဘတ်သက်၍ ချေပါ၊ ဓာန်-၁၉၄၊ မောဂ်-၅, ၁၃၄တို့၌ ပုရာနိပါတ်ပုဒ်ဟု ဆို၏၊ သုတ်ကြီးဖြင့် ရာ၏အာကို ဧပြု, သ္မိံဝိဘတ်သက်၍ ချေပါ၊ “ပုရသမုပပရီဟိ ကရောတိဿ ခ ခရာ ဝါ တပ္ပစ္စယေသု စ” သုတ်အလိုကား ပုရနာမ်ပုဒ်နောင် သ္မိံဝိဘတ်ကို ဧပြု၍ ရုပ်ပြီးစေရာ၏။
တစ်နည်း။ ။ “အတီတေသု ခန္ဓေသု အာလယံ”စသည်ကို ကြည့်၍ ပုရေ ပစ္ဆတော, မဇ္ဈေတို့အရ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာတို့၌ ငြိကပ်တွယ်တာမှုတဏှာကို ဌာနူပစာရအားဖြင့် ယူလျက် သ္မိံဝိဘတ်, တောပစ္စည်းကို ကံအနက်ယူကာ“ပုရေ-ရှေးအတိတ်ခန္ဓာတို့၌ ငြိကပ်တွယ် တာမှုတဏှာကို၊ မုဉ္စ-လော၊ ပစ္ဆတော-နောင်အနာဂတ်ခန္ဓာတို့၌ ငြိကပ်တွယ်တာမှုတဏှာကို၊ မုဉ္စ-လော၊ မဇ္ဈေ-အလယ်ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာတို့၌ ငြိကပ်တွယ်တာမှုတဏှာကို၊ မုဉ္စ-လော”ဟု ပေး။
၂။ ဥပေဟိသိ။ ။ “န ဥပဂစ္ဆတိ”ဟူသော အဖွင့်ကို ကြည့်၍ ဥပပုဗ္ဗ ဣဓာတ်နောင် အနာဂတေ ဘဝိဿန္တိသုတ်၌ “ဘဝိဿန္တိ”ဟူသော ယောဂဝိဘာဂဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်အနက်၌ ဿတိဝိဘတ်သက်၊ “ကိံ ကာဟသိ ဗျဉ္ဇနံ ဗဟုံ”၌ ကာဟသိကဲ့သို့ ကွစိ ဓာတုသုတ်ကြီးဖြင့် တိကိုသိပြု, ဿကိုဟိပြု၊ (တစ်နည်း) ကာလဝိပလ္လာသ, ပုရိသဝိပလ္လာသဟုကြံ၊ အထက်၌ အရှိ အတိုင်း ပေးလိုက်သည်။(ဝဇိရ၊၄၁၅၊ မဟာဘာ.ပါနိ၊၁၊၉၉)
ဥဂ္ဂသေနဝတ္ထုအဋ္ဌကထာဂါထာ
သင်္ဂါတိဂံ ဝိသံယုတ္တံ, တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏံ။
ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗသံယောဇနံ၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်ပြီး၍။ ဝါ၊ ဖြတ်ပြီးခြင်းကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ န ပရိတဿတိ၊ တဏှာဖြင့် မထိတ်လန့်တော့။ သင်္ဂါတိဂံ၊ ရာဂဒေါသ, အစရှိခုနစ်သွယ်, ငြိတွယ်တတ်သော တရား တို့ကို လွန်မြောက်ပြီးသော။ ဝိသံယုတ္တံ၊ ယောဂလေးရပ်, မယှဉ်စပ်သော။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဗြာဟ္မဏဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ (ဋ္ဌ-၂၆၀)