Jump to content

အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ -၄

From Wikisource

၂၆-ဗြာဟ္မဏဝဂ်

၂၂-အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၇၀၉။ နိဓာယ ဒဏ္ဍံ ဘူတေသု, တသေသု ထာဝရေသု စ၊
ယော န ဟန္တိ န ဃာတေတိ, တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏံ။

ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တသေသု၊ တဏှာစွဲကပ်, ထိတ်လန့်တတ်ကုန် သော။ ဘူတေသု၊ ပုထုဇဉ်သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၌လည်းကောင်း။ ထာဝရေသု၊ တဏှာကင်း ဆိတ်, မထိတ်မလန့် တည်တံ့ခိုင်မြဲကုန်သော။ ဘူတေသု စ၊ ရဟန္တာတို့၌လည်ကောင်း။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ (ဒုတ်စသောလက်နက်ကို။) နိဓာယ၊ ချထား၍။ (ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက် ကို။) န ဟန္တိ (န ဟနတိ)၊ ကိုယ်တိုင် မညှင်းဆဲမသတ်ဖြတ်။ (အညေ၊ အခြားသူတို့ကို။) န ဃာတေတိ၊ မညှင်းဆဲ မသတ်ဖြတ်စေ။ တံ၊ ကို။ ပေ။ ဗြူမိ၊ ၏။ (ပါ-၄၀၅)

အညတရဘိက္ခုဝတ္ထု ဂါထာနိဿယ ပြီးပြီ။