သိမ်မျိုးစုံမဟာဋီကာ/ပုရတ္ထိမ ဋီကာ

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
သိမ်မျိုးစုံမဟာဋီကာကျမ်း by ကျွန်းရွာတောရဆရာတော်
၁၁၈။ ပုရတ္ထိမ ဋီကာ

     ဤသိမ်သမုတ်ခန်း၌ နိမိတ်ကြားရာမှာ အချို့ဆရာတော်တို့က ပူရတ္တိမာယ ဒိသာယ -ဟု ပူ၌ ဒီဃနှင့်။ ရတ္တိမာယ၌-တဝမ်းပူနှစ်လုံးဆင့်နှင့် နိမိတ်ကြားကြ၏။ အချို့ဆရာတော်ကြီးတို့ကလည်း ပုရတ္ထိမာယ-ဟု ပု၌ ဥရဿ။ ရတ္ထိမ-၌ ဒန္တဇ ပထမ တ၊ ဒုတိယ-ထသံယုဂ်နှင့်။ ပုရတ္ထိမာယ-ဟု ဖတ်တော်မူကြ၏။ ထိုနှစ်ဝါဒတို့တွင် ပထမဆရာတော်တို့ အလိုအားဖြင့် ပူရ-ပုဒ်၊ တိမပစ္စည်း ကြံတော်မူကြ၏။ ဒုတိယ ဆရာတော်တို့ အလိုအားဖြင့် ပုရတ္ထပုဒ်၊ ဏိမပစ္စည်း ယူတော်မူကြ၏။ အဘိဓာန်အဗျယဝဂ်၌ ပုရတ္ထာ ပဌမေ ပျထ-ဟု လာ၏။ ၄င်း၌ ပု-၌ ဥရဿ။ ရတ္ထ-၌ ဒန္တဇ ပထမ တဝမ်းပူ။ ဒုတိယ ထဆင်ထူး လာ၏။ ဤသို့လာရှိသည်မှာ တဝမ်းပူ,ထဆင်ထူးဟု သိကြောင်း သာဓက မဂဓဘာသာမှာ မရှိဟုဆိုစေကာမူ -

     ဝသ အစ္ဆာဒနေ နိဝသီယိတ္ထာတိ နိဝတ္တံ ဝတ္ထံ။ ကွစိဓာတူတိအာဒီနာ သ္တကာရသံယောဂဿ တ္တတ္တံ၊ ဧဝံ နိဝတ္ထဗ္ဗံ။(ကိတ်ရူပသိဒ္ဓိ။)

     ပုရတ္ထိမော စ သော ကာယော စာတိ ပုရတ္ထိမကာယော။ (သမာသ်ရူပသိဒ္ဓိ)

     ပုရတ္ထံ ဘဝေါ ပုရတ္ထိမော။ ပုရတ္ထိမကာယော၊ ပုဗ္ဗကာယော (၎င်းရူပသိဒ္ဓိဋီကာ။)

     ပုရတ္ထံ၊ ရှေး၌။ ဘဝေါ၊ တည်း။ ပုရတ္ထိမော၊ သည်။
(၎င်းဋီကာနိဿယ။)

     ပုရတ္ထာသဒ္ဒေါ ပါစိယံ ဒိသာယံ ဣစ္စတ္ထေ ပုရတ္ထေ ဝက္ခမာနေ အဂ္ဂတော သမုဒ္ဓေ ဣစ္စတ္ထေ စ ပဌမေပိ အာဒိမှိ ဝတ္တတိ။ (အဘိဓာန်ဋီကာ ။)

     သက္ကတကျမ်းဂန်တို့၌ အရပ်စသော အနက်ကိုဟောရာ ပုရသ္တ ပုဒ် လာရှိ၏။ ဒန္တဇ-သ၊ ဒန္တဇပဌမက္ခရာ တ -ဝမ်းပူနှင့်၊ သ္တ-သံယုဂ်ကို ဒန္တဇပဌမက္ခရာ တဝမ်းပူ ဒုတိယက္ခရာ ထဆင်ထူးနှင့်၊ တ္ထ -သံယုဂ်ပြု၍၊ နိဝတ္ထံ-ပုဒ်-ရုပ်ပြီးကြောင်း ရူပသိဒ္ဓိ၌လာသည်။ သက္ကတ ထောမမဟာနီဓိကျမ်း၌လည်း ပုရသ္တ၊ အဓျ ပုဝီဂ့ဗ္ဒသျာတေီ၊ အဂြတဣတျတေီစ၊ ဟုလာရှိ၏။ပုရသ္တ၊ ပုရသ္တသဒ္ဒါသည်။ အဓျ၊ နိပါတ်ပုဒ်သာတည်း။ပုရအဿာတိ၊ ပုရအဿဟူသော ပုဒ်တို့တွင်။ ပုရဒေသော၊ ပုရသဒ္ဒါကို ပုရပြု။ ပုရသ္တ၊ ပုရသ္တသဒ္ဒါသည်။ ဒိဒေိဂ့ကာလဋ္ဌိတေ၊ အရှေ့အရပ်ဟူသောအနက်၌လည်းကောင်း။ ပြထမာပဉ္စမီသတ္တမျန္တဿ၊ ပဌမာ ပဉ္စမီ သတ္တမီဝိဘတ် အဆုံးရှိသော ပုရသဒ္ဒဿ၊ ပုရသဒ္ဒါ၏။ အတ္ထေ၊အနက်၌လည်းကောင်း။ အဂ္ဂတဣတျတ္ထေစ၊ အဖျားဟူသော အနက်၌လည်းကောင်း။ သိယာ၊ ဖြစ်၏။ (၎င်းနိဿယ)

     ၎င်းထောမ မဟာနိဓိ-ကို ထောက်သော် သက္ကတ-လာ၊ ပုရသ္တကို မာဂဓ၌ ပုရတ္ထ-ဟု ဒန္တဇ ပဌမအက္ခရာ တဝမ်းပူ၊ ဒုတိယက္ခရာ ထဆင်ထူး၊ သံယုဂ်နှင့် ပြန်ဆိုသင့်သည်။ ပုရတ္ထံ ဘဝေါ ပုရတ္ထိမောဟူသော ရူပသိဒ္ဓိဋီကာကို ထောက်ပြန်လျှင်လည်း ပုရတ္ထိမော ရှိသင့်သည်ကို အမှန်သိနိုင်သည့်ပြင် ဤ၌ ဒိသာယ-ကို ငဲ့၍ ပုရတ္ထိမာယ-ဟု ဣတ္ထိလိင်ရှိသည်ကို ယုံမှားမရှိသိနိုင်၏။ ထို့ ကြောင့် ပုရတ္ထိမာယ- ဟု ပု-၌ ဥရဿနှင့် တ္ထိမာယ၌ ဒန္တဇ ပဌမက္ခရာ တဝမ်းပူ၊ ဒုတိယက္ခရာ ထဆင်ထူးနှင့်၊ သံယုဂ်တွဲ၍ ပုရတ္ထိမာယပုဒ် အမှန်ဖြစ်ကြောင်းကို ဧကန်ဒိဋ္ဌ သိကြရာသတည်း။

     ထို့ကြောင့် ငါတို့ကျေးဇူးရှင်ဆရာတော်ဘုရားကြီးနှင့် ငါတို့သည်၊ ပုရတ္ထိမာယ-ဟု ဥရဿ ဒန္တဇ ပဌမက္ခရာ ဒုတိယက္ခရာ သံယုဂ်နှင့် အမြဲနိမိတ်ကြားခြင်းကို ပြုကြသတည်း။
     ပုရတ္ထိမပဒ ဋီကာ ပြီး၏။