မာလုတဇာတ်

by မင်္ဂလာဘုံကျော် ညောင်ကန်ဆရာတော်

←၁၆။ တိပလ္လတ္ထမိဂဇာတ်

ပုံတော်စုံ ငါးရာငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု by မင်္ဂလာဘုံကျော် ညောင်ကန်ဆရာတော် ၁၇။ မာလုတဇာတ်

၁၈။ မတကဘတ္တဇာတ်→

၇။ မာလုတဇာတ်

ခြင်္သေ့တို့၏ ပြဿနာကို ဘုရားလောင်းရသေ့ ဖြေခြင်းအကြောင်း

ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... နတ်နှင့်တကွသော လောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားလည် ကာဠေ ဝါ ယဒိ ဝါ ဇုဏေ အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဤမာလုတဇာတ်ကို ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ် တောထွက်ရဟန်းကြီးနှစ်ယောက်တို့ကိုအကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူ၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် ကောသလဇနပုဒ်၌ တခုသော တောကျောင်း၌ နေကုန်သတတ်၊ တပါးသည် ကာဠမထေရ်မည်၏။ တပါးသည်ကား ဇုဏှမထေရ် မည်၏။ ထိုအခါ တနေ့သ၌ ဇုဏှမထေရ်သည် ကာဠမထေရ်ကို အရှင်ကာဠ အဘယ်ကာလ၌ ချမ်းခြင်းမည်သည် ဖြစ်သနည်းဟုမေး၏။ ကာဠမထေရ်သည် အရှင်ဇုဏှ ချမ်းခြင်းမည်သည်ကား လဆုတ်အခါ၌ ဖြစ်၏ဟု ဆို၏။ ထိုနောက်မှ တနေ့သ၌ ကာဠမထေရ်သည် ဇုဏှမထေရ်ကို အရှင်ဇုဏှ အဘယ်ကာလ၌ ချမ်းခြင်းမည်သည် ဖြစ်သနည်းဟု မေး၏။ ထိုဇုဏှမထေရ်သည် အရှင်ကဠ ချမ်းခြင်းမည်သည် လဆန်းအခါ၌ ဖြစ်၏ဟု ဆို၏။ ထိုနှစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်လည်း မိမိတို့၏ ယုံမှားခြင်းကို ဖြတ်အံ့သောငှါ မတတ်နိုင်ကုန်ရကား မြတ်စွာဘုရား အထံတော်သို့ သွားကုန်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးကုန်၍ ဘုန်းတော်ကြီးသော အရှင်ဘုရား အဘယ်ကာလ၌ ချမ်းခြင်းမည်သည် ဖြစ်သနည်းဟု လျှောက်ကုန်၏။ သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းတို့၏ စကားကို ကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ ရှေး၌လည်း သင်တို့ပြသနာကို ငါဖြေဘူးပြီ၊ ဘဝဖုံးလွှမ်းအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ကား သင်တို့ မမှတ်မိနိုင်ကုန်ဟု မိန့်တော်မူ၍ အတိတ်ကို ဆောင်တော်မူ၏။

အတိတ်ဝတ္ထု... ရဟန်းတို့ လွန်လေပြီးသောအခါ တခုသော တောင်ခြေရင်း၌ အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်ကုန်သော ခြင်္သေ့နှင့်ကျား နှစ်ခုတို့သည့ တခုလိုဏ်၌ နေကုန်၏။ ထိုအခါ ဘုရားလောင်းသည်လည်း ရသေ့ရဟန်းပြု၍ ထိုတောင်ခြေရင်း၌လျှင် နေ၏။ ထိုအခါ တနေ့သ၌ အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်ကုန်သော ခြင်္သေ့ ကျားတို့အား ချမ်းခြင်းကို အမှီပြု၍ ငြင်းခုံခြင်းသည်ဖြစ်၏။ ကျားသည် လဆုတ်၌သာလျှင် ချမ်း၏ဟု ဆို၏။ ခြင်္သေ့သည် လဆန်း၌သာလျှင် ချမ်း၏ဟုဆို၏။ ထိုကျား ခြင်္သေ့တို့သည်လည်း မိမိတို့၏ ယုံမှားခြင်းကို ဖြတ်အံ့သောငှါ မတတ်နိုင်ကုန်ရကား ဘုရားလောင်း အရှင်ရသေ့ကို မေးကုန်၏။ ဘုရားလောင်း ရှင်ရသေ့သည်-

၁၇။ ကာဠေ ဝါ ယဒိ ဝါ ဇုဏှေ၊ ယဒါ ဝါယတိ မာလုတော၊
ဝါတဇာနိ ဟိ သီတာနိ၊ ဥဘောတ္ထ မပရာဇိတာ။

ဟူသော ဤဂါထာကို ဆို၏။

၁၇။ ဘော၊ အချင်းတို့။ သီတာနိ၊ အချမ်းတို့သည်။ ဟိ-ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝါတဇာနိ၊ လေကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မာလုတော၊ လေသည်။ ကာဠေ ဝါ၊ လဆုတ်၌မူလည်း။ ဝါယတိ၊ လာအံ့။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ဇုဏှေ ဝါ၊ လဆန်း၌မူလည်း။ ဝါယတိ၊ လာအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သီတံ၊ အချမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ဦးသော သူတို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤပြသနာ၌။ အပရာဇိတာ၊ မရှုံးကြကုန်။

ဤသို့ ဘုရားလောင်းသည် ထိုနှစ်ယောက်ကုန်သော အဆွေ ခင်ပွန်းတို့ကို မှတ်စေ၏။ သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို ရှေး၌လည်း ငါသည် သင်တို့၏ ပြဿနာကို ဖြေဘူးပြီဟု ဤဓမ္မဒေသနာကို ဆောင်တော်မူ၍ သစ္စာလေးပါးကို ပြတော်မူသည်၏ အဆုံး၌ နှစ်ပါးကုန်သော မထေရ်တို့သည်လည်း သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်ကုန်၏။

ဇာတ်ပေါင်း... သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည် အနုသန္ဓေကို စပ်တော်မူ၍ ယခုအခါ ကာဠမထေရ်သည် ထိုအခါ ကျား ဖြစ်ဘူးလေပြီ၊ ယခုအခါ ဇုဏှမထေရ်သည် ထိုအခါ ခြင်္သေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ၊ ယခုအခါ ငါဘုရားသည်လျှင် ထိုအခါ ပြဿနာကိုဖြေသော ရသေ့ ဖြစ်ဘူးပြီဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။